Güllerimizi Soldurmayalım (2)

0
51

Değerli okurlarım, yaşamımızın en başında olanlar, maalesef hep olamaya devam edecektir. İnsanlar yaşadıkça, iyilik de, kötülük de, varlığını sonsuza dek sürdürecektir. Gençlerimize eğilelim, çocuklarımıza sahip çıkalım. Güllerimizi soldurmayalım. Onları hayata hazırlarken, yanlarında ve arkalarında olduğumuz mesajını verelim.

Herkes, bolluktan, bereketten, iyilikten, dostluktan, güzelliklerden, pembe ufukları aşağı çekmekten söz ettiği ortama hakim olan zifiri karanlıktır. Bütün bu olumsuzluklar, ortalıkta göğsünü gere-gere gezen insanların eseridir.

Suçu birilerinin üstüne atmak kolay ama kabullenmek çok zordur. İnsanlar, kolayını yapıp, zor işlerin ödülünü bekliyorlar. Ne kadar anlamsız, ne kadar bencillik değil mi? Çocuklarımızı, spor yapan gençlerimizi kişilik kazanmaları için sokağa salmanın bir anlamı olmadığını söylemiştim. Okul çıkışından sonra çocukların nerelerde vakit geçirdiğinden velilerin haberdar olmaları şarttır.

Bu makalemdeki sözlerim, sadece uyuşturucu ve uyarıcıyla sınırlı değildir. Uyuşturucu ve uyarıcı alımının boyut kazandığını, yaş sınırının daha aşağı çekildiğini hatırlatmak isterim. Konumuz sadece uyuşturucu ve uyarıcı değil. Son yıllarda sayıları gittikçe artan şiddet olaylarına, çocuklarımızın spor yapan gençlerimizin daha fazla katılmaları sizce çok önemli ve ciddi bir sorun değil midir?

Okullardaki yaralanmalar, bıçaklı saldırılar, hastanelik hadiseler. Bu gelişmeler, ufaktan, geliyorum diyen dondurucu kişi, soğuk dalgalarıdır. Bu konuda okul yönetimleri çok dikkatli ve basiretli davranmak zorundadırlar. Tedbir almakta geç kalınırsa, önüne geçilemeyecek sorunlarla da karşılaşabiliriz.

Enerjisini boşaltacak bir spor alanı bulamayan genç ne yapar? Öyle demiştim dünkü sayımızda… Madde kullanımının bir alt kültür, ortam ve kişilik özelliklerinin toplamı olarak karşımıza çıktını biliyoruz. Sokaklarda başıboş dolaşan birçok çocuklarımız, muhtelif yerlerde ağlarını kurmuş bekleyen (uyuşturucu olmayabilir) mafya bozuntularına yem olması işten bile değildir.

Yoksul bir ailenin çocuğu bile olan, her şeye ihtiyacı olan o çocuğu, birkaç kuruşla kandırmanın ve saflarına çekmeyenin fazla zor olmayacağını düşünüyorum. Çocuklarımızın, amatör spor yapan gençlerimizin kişilik kazanması ve ilk eğitimi çekirdek ailede başlar ve de okullarda devam eder. O zaman, hem ailelerin ve hem de okul yönetimlerinin dikkatli olması gerekmez mi?

Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA

CEVAPLA

Please enter your comment!
Please enter your name here