Değerli okurlarım, Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığının göze görünen bir yerinde çok saygın bir ifade yer almakta. “Engelli İstismarını Önlemek, Devletin Önceliğidir.” Dünkü Sayımızda da bunları yazmıştım. Çok ilginçte ondan…
Kağıt üzerinde olduğu gibi, icraatta da kımıldama olsa daha güzel gözükecek. Sözünü ettiği “İSOT” bu yörenin peynirli künefesi gibi olur. Bu konuda içimizi rahatlatacak, gözle görülen bir icraat olduğunu söylememiz mümkün değil. Üstelik bazı üzücü fısıltılarla kulağımıza gelmektedir.
“…Ülkemizde yaygın olarak özürlülük konusunda aslında var olmayan, ancak varmış gibi gösterilen (adı konulan) belli projelerin kamuoyuna sunularak, kamu idaresinin kariyeri için bir parça olarak kullanılan yöntemlere dayanmaktadır. Sadece gündem oluşturmak adına ya da bu konuda bir iş yapmak adına sürdürülen bu faaliyetler, sonuçta engellilerimizin devlete olan güvenlerini sarsmaktadır.
Öte yandan son dönemlerde daha çok, ifadede “Özgürlük” bulunan, fakat engellilere yönelik kayda değer hiçbir çalışması olmayan gönüllü kuruluşların yer aldığı bu alanda, belli kampanyada ya da medyanın bu konudaki duyarlılığından faydalanarak reklâm yönü yoğun belli organizasyonlar istismarın aracı yapılmaktadır…” deniliyor.
Bu söylediklerimi sağır sultan bile duydu. Onlarda duysunlar diye usanmadan bıkmadan çaba gösteriyoruz. Kimin ne söylediği neler söylediği bir noktadan sonra fazla önemli değil. Şöyle çevremize baktığımızda, engelliler adına yapılmış belli bir şey yok. Yani, ekonomik, sosyal, sportif açılardan ‘şunlar gerçekten önemli’ diyeceğimiz hiçbir şey yok. Söylememiz de mümkün değil.
Zor şartlarda dolmuşa binen engelliler, inerken aynı zorluğu yaşamaktadırlar. Tanık olduğum bir olaydan söz etmek istiyorum. Burası ya da başka yerler hiç önemli değil. O engelli bayan dolmuştan inerken çevresinden ve şoförden yardım rica etti. İnemeyeceğini belirtti. Aldığı cevap şu oldu: ”Hanımefendi özel bir vasıtaya binseydiniz…” Biz engelliler (Kafadan Engelliler) engelli kardeşlerimize yaklaşımımız böyle olursa, başka bir şey söylemeye hiç gerek yok.
O zaman şöyle bir tablo ortaya çıkmaz mı? Engelliler toplumdan kopar, iletişim denilen hadise yok olur, kaybolur gider. Engellilere tepeden bakmanın esbabı harbiyesi yoktur. Unutmayalım ki, herkes birazcık engellidir.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
