Değerli okurlarım, yazdığımız her makale bir olayı, konuyu, anıyı ya da mübarek günleri çağrıştırmaktadır. Zaten başka türlü de makale, yazı, şiir ya yazılır mı bilemiyorum? İslam Dininde “Üç Aylar” denilen mübarek günler vardır. Allah’ın her günü mübarektir ama o aylar Allah katında daha muteber. Şimdi bu mübarek ayların ilkinde, yani Recep Ayındayız. Bu aylarla aram iyidir ve yapamadıklarımı da bayramdan sonra acısını çıkarırım.
Hepimizin bildiği gibi kişi oruçluyken dinlenme ihtiyacını daha fazla hissediyor. Birazcık motivasyon, kondisyon düşüklüğü doğaldır. Bununla beraber oruçluyum diye günlük işlerden uzaklaşmanın ya da aksatmanın, görmezden gelmenin haklı yanı olamaz. Oruç tutmak zor bir hadise olmamakla beraber, işlimizi sekteye uğratmamalı, bizi zaafa yöneltmemeli. Oruç bir mazeret olarak görülmemelidir.
Oruçla birlikte, sevecen, yaşama arzusu ile dolu güzel şeyler odaklanmak oruç tutmayı da olağanüstü kolaylaştırır. Üç ayları tutuyor olmama rağmen, orucun reklâmını da yapmıyorum. Tutan kendine, tutmayanda yine kendine! Üç aylarda futbol olmaz mı? Nasıl olmaz! Onun ilkeleri çok şeyleri de kapsamaktadır. Saymakla da bitmez.
Hayatı doğayı ve insanları sevmeye, Yaşama dört elle sarılmaya, Kendine, topluma ve insanlara faydalı olmaya, Geleceğe umutla ve güvenle bakmaya… Yaşamın her anın her karesinden keyif almaya, Her türlü zorunluluğun üstesinden gelmeye, Geleceğe kök salacak çocuklar yetiştirmeye… Ağlamaya, gülmeye, hüzünlenmeye, eğlenmeye, Sevenler gününü beklemeden, sevenlerle sarmaş dolaş olmaya, Pozitif enerjiyle yüklenip, ömre ömür katmaya… Namertlere, nohutçulara, kömürcülere karşı gerekeni yapmaya, İnsanların, insanca yaşayacağı bir dünya düşlemeye, Spor sahalarında zaferler kazanmaya, 12’den vurmaya alışkın olmaya…
Bu saydıklarıma ilaveler doğal olarak yapılabilir. Kurallara uyularak ilkeler doğrultusunda hareket etmek kaydıyla doğru giden hiçbir şeye engel olunmaz. Bakın nelere kadir futbol. Futbol bir sanattır bildiğiniz gibi. Futbolla beraber yaşamak da bir sanattır. Mümkün olduğunca güzel yaşamak kendi başına bir sanattır. Hafıza minimal bir birimdir. Hafıza aracılığıyla tecrübe, yaşamayla takdis edilecek kazanır.
Çünkü yaşamak gerçeklerle ve inanlarla ve hatta olaylarla iç içe olmak anlamındadır. Başka türlü bir sorumluluk, hafızanın o kayıtsız ediminin içermediği bir sorumluluk içerir. Anlattığım nedenlerle, yaşamakta, hatırlamakta sanattır ve de sanatın kendisidir. Çevremize baktığımızda sporla iç içe olan ya da futbolcuların birçoğunda bu özellikler görülmektedir.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
