“Evren’in sonu geldi” diye 2012 yılında nede tereddüt yaşadık. Bayağı da korktuk. Acabalarla kafalarımız allak bullak oldu. 2012 yılı “kıyametin oluş tarihi” olarak gündem kapatmıştı. Bu yoğunlaşmalar pek bilimsel açıklanmasa da tarihsel verilerden anladığımız kadarıyla, gerçek dışı olmasını arzu ettik. Dünya kamuoyu, o yıl hep yeni oluşturulan senaryolarla çalkalandı. Özellikle gençler arasında gizliden korkuların başlamasını ilk günler pek önemsememiştim. Günler 2012’ye doğru yaklaştıkça sosyal medya üzerinden yapılan dedikodu dağarcıkları “Marduk” üzerine yoğunlaştı.
Marduk bir gezegen… Adı ise on ikinci gezegen şeklinde sözü ediliyor. Rus araştırmacı-yazar Zecharia Sitchin, bu gezegeni meşhur edecek tezlerle kafaları karıştırdı. İddiasına göre içerisinde bulunduğumuz 2012 yıl içerisinde Marduk’un Dünya’ya yaklaşmaya başlamasının ardından, felaketleri de beraberinde getirecekti. Ve en önemlisi on üç bin yıl önce yaşanan “Nuh Tufanı” gibi bir felaketin kaçınılmaz olmasından bahsetti.
Konuşmalarında dinsel kaynaklar ile binlerce yıl evvel uygarlıklar yaşamış kavimlerden zamanımıza kadar gelen yazıt ve lahitlerinde bulunan kabartmalarda “Marduk” hakkında verilen bilgilerden yola çıktıklarını belirtti.
Her 3600 yılda bir Dünyamıza yaklaşan bu gezegenin, her geçtiğinde yaptığı yıkımlarla ilgili belgeler günümüze kadar gelmiştir. Dünya’ya ters bir yörüngesi olan bu gezegen, aşağıdan yukarıya doğru elips şeklinde yörüngesinde dönmeye devam ediyor. 1983 yılında IRAS kızıl ötesi teleskopla görüntülenen bu on ikinci gezegen hakkında Sümerler “Nibiru” Babiller tanrıların ismi olan “Marduk” Mısır ve Filistinliler de “Kanatlı Yuvarlak” diye bahsederler.
“Marduk Efsanesi” diye söylendi durdu. İstanbul ve Ankara’da bulunan arkeoloji müzelerinde, bunlarla ilgili yüzlerce yıllık yapıtlar üzerinde bu ve benzeri semboller bulunmaktadır. Sümerler bu gezegeni, Güneş sisteminin 12’nci üyesi şeklinde kabul ettiler. Akat’lar şimdi Berlin müzesinde yer alan silindir bir mühür üzerinde, Güneşin merkezde olduğu ve bütün gezegenlerin gösterildiği bir güneş sistemi şeklinde resmetti. Sümer yazıtlarında bu gezegene, geçiş gezegeni anlamına gelen “Niburu” denir. Babil astronomları ise ona güçlü tanrıları Marduk’un adını verdi.
Gezegenin neden olduğu en büyük felaketin 13.000 yıl önce önceki “Nuh Tufanı” olduğu söylenmektedir. Son yörünge geçişini, M.Ö. 1649 yılında yapan bu esrarengiz gök cismi, Thera Yanardağının patlamasını içeren bir dizi doğal afete neden olmuş. Mısır’da çıkış mitlerine esin kaynağı oluşturmuş. Yakındoğu başta olmak üzere dünyanın birçok yerinde “siyasi ve sosyal” dengeleri alt üst etmiştir.
Maya kozmolojisine göre içinde bulunduğumuz çağın, yani beşinci güneş’in bitiş tarihi olan 2012 yılının başkahramanı yine bu gizemli gök taşıdır. Maya’ların takvimine göre Marduk’un dünya’ya yaklaşma tarihi kesin 2012 yılı idi. Binlerce yıl önce Meksika’da Mısır piramitlerine benzeyen dev anıtlar inşa edebilen Maya Kavminin bu takvimi nasıl bir bilgiyle hazırladığı tam olarak bilinmiyor.
Aynı tarihlerdeki Sümer, Akat ve Babil belgelerinde de aynı dev gezegenden ya da gök cisminden sembolik olarak söz ediliyor. Hitit’ler ve Asur’lular, Marduk’u kil tabletlere resmetmişlerdir. Bu tabletler şu an İstanbul’daki müzededir. 2012 yılı geldi ve geçti. Kainatı yaratan yüce Allah her şeyi en ince detayına kadar bilir.
