Günaydın sevgili okuyucularım nasılsınız bu sabah? Bahar resmen geldi ama kar kış geri göndü sanki! Yurdun her köşesinden hava muhalefetinden dolayı kaza haberleri geliyor. Geçenlerde İskenderun yüzme kulübü kafilesi kaza yaptı yolların buzlanmasından dolayı, 8 yaşındaki bir çocuğumuzu yitirdik o kazada. O otobüste bulun diğer çocukların yaşadığı travmayı ve korkuyu tahayyül bile edemiyorum! Ya o çocuğun ailesinin çektiği acıyı? Allah sabır versin başka dilenecek bir şey bulamıyorum doğrusu ateş düştüğü yeri yakar biz ne desek boş. Ancak yinede demeden duramıyoruz.
Ve soruyoruz. Yaşları 8 ve daha yukarı ve daha aşağı olan bu çocukların yanında bir büyüklerinin olması gerekmez miydi yola çıkarken? Şahsen ben olsam çocuğumu kimseye emanet edemezdim. Sonra hava durumuna hiç bakmadan mı çıkıldı yola? Neden gece yollardaydılar? Hatay’dan çıkan kafileler çoktan varmışlardı gidecekleri yere oysa. Ve yollar neden buzluydu karlıydı kara yolları oralarda hiç çalışmamış mıydı? Bir dolu soru daha sorabiliriz. Ancak bizim sormamız yetmiyor, karşı tarafında kendine sorması ve alması gereken önlemlerin alınması gerekiyordu. Siz bunca çocuğun sorumluluğunu yükleniyorsanız önlemlerinizi almış olmanız gerekmiyor mu? Olayı “kader” diyerek savuşturmak olası değil kesinlikle.
Ve giden geri gelmiyor. Kimse o ailenin çektiği acıyı bilmiyor. Kendimizi teselli edemiyoruz başka ölüm vakası olmadığı için! Hiç kimsenin burnunun bile kanamaması gerekiyordu aslında. Ve bütün kafileye ancak geçmiş olsun diyebiliyoruz. Bu durumda. Ve ailelerin acısını anlamaya çalışıyoruz ve minik çocuğumuza rahmet diliyoruz. Mekânı cennet olsun. Herkesin başı sağ olsun. Çok üzgünüz.
& & & & &
Bahar geldi neyleyim, doğa gelinlik giyindi, yeşile büründü yapraklar, limon portakal, badem çiçeklerinin mis kokuları etrafa yayıldı. Kuşlar, börtü böcekler, kaldırım otları neşeli, neşeli yeni güne selam durdu. Sanki hayale döndü tüm güzellikler sihirli bir dokunuşla. Ama neyleyim bütün bunları, görecek göz, hissedecek yürek olmayınca! Kararmış yürekler kömüre dönmüş vicdanlar “sen, ben” demekten. Duvarlar kara, kara yazılarla kirletilmiş yürekler gibi. Kardeşlik, din vicdan, özgürlük değişmiş, bağnazlık olmuş adı, gurur onur yerlerde! Bahar gelmiş neyleyim, neyleyim çiçeklerini limon ağacının, neyleyim uzayan günün parlak güzelliğini. Kara, kara mesajlarla donanmışsa.
& & & & &
Ve Japon mühendis intihar etmiş. Olumsuz havalardan dolayı İzmit’te kopan köprü halatının suçlusu benim diyerek? Nerde o yürek bizde. Düşünüyorum da eğer o vicdan ve yürek olsaydı bizde gerçekten, çok az kimse sağ kalırdı aslında. Ama bizde intihar yasak, suç günah…
Ve sevgili okuyucularım bahar dışarı da buz gibi duruyor. Hava temiz ve bütün dağlar taşlar denizler karşıdan görünen kayalar net. Ama buz gibi soğuk güneş… Ve şimdilik sağlık ve sevgiyle kalalım hep birlikte bütün ayrım gayrıma inat sevgili okuyucularım. Yase
Not: Önümüzdeki Cuma günü basın mensubu arkadaşlarımızla gazete idarehanesinde buluşacağız. Dileyen okuyucularımızda katılabilir.
Günün Şiiri
Acıyla Akran
Burada mayalanan aşkın yedeğinde
Gün vurdu mu yüzünü sulara
Bir haber beklerim sevinçli
Ulaşan mermere, taşa, içerdeki dosta
Usulcacık bir türküye girer gibi
Bir haber; kuşların kanadında
Burada taşrada bir esimlik rüzgar
Üşüttü mü gül yaprağını gizlice
Duyarım yüreğimde sessizce
Geri gelmeyecek örselenmiş gençliğimi
Bir haber döndürebilir beni
Buğulu mavi bozkır günlerime
Sarınıp yıldızlı gecelere, öyle ki
Çekip gidebilirim ipsiz serseri
Çalımsız bir ıslık tutturarak
Kırık dökük dizelerime benzeyen
Burada ırmağın sesinden başka
Yüreğimi uslandıracak kimse kalmadı
Haber gönder, çık gel, acıyla akranım artık
Ağarabilir usulca göğsümdeki karaltı.
Ahmet ADA
Günün Sözü
Aşk yaşamdır deriz, ancak umutsuz inançsız aşk ölümden beterdir.
Albert Hubbart
