Değerli Okurlarım, yeni yıl nedeniyle sizlere sunduğum bu sanat yazımda sizleri yarım asırdan fazla gerilere götüreceğim. Bakalım o dönemlerde insanlar yılbaşını nasıl algılıyor ve de nasıl karşılıyor. Büyük bir kesim yılbaşının ne olduğunu bilmezdi. Yılbaşı denilince garip bakarlardı insanın yüzüne. Belli bir kesim bilirdi ya, bilmezden gelirdi. Onlar için yılbaşı kutlamaları günahtı, gavur icadıydı.
Israr etmemekle beraber, sayılarının az olduğunu düşündüğüm ailelerde, günümüzde olduğu gibi, yılbaşı için hazırlık yaparlardı. Bu uygar ailelerden birisi de bizdik. Çok küçük olmama ve bazı şeyleri fark edemesem bile, hindi alınması bir delildi benim için. Alt katta ev sahibimiz otururdu. Bir defasında; “Remze Hanım bu hayvanı nediciğiz” demişti. Hiç unutmuyorum. Anam rahmetli, balkondan ona ve diğer kadınlara yarım saat nutuk atmıştı. O kültürlü kadın 30 yaşında Hak’ın Rahmetine kavuştu. Rahmetle anıyorum.
Yine o dönemden söz ediyorum… Biz, her yeni yıldan mutlaka bir şeyler bekleyenlerden değiliz. Umutsuz muyuz, her şeyden umudumuzu kesmiş miyiz? Tabi ki HAYIR… O halde, yeni yıldan neden bir şeyler beklemiyorduk, ya da yeni yıla neden önem vermiyorduk? Çünkü, ne yılbaşı gecesinin, ne de yeni yılın ilk gününün insanın hayatında önemli olduğuna inanıyorduk da ondan.
Ne yılbaşı gecesinin diğer gecelerden farkı vardır, ne de yeni yılın ilk gününün, diğer günlerden… Sadece Milli Piyango’dan ikramiye kazanmanın yılbaşı ve yeni yılın ilk günü insanın yaşamında, doğrudan nasıl bir değişiklik yapardı ki? Biz Müslümanların duyguları, yeni yıla bakışı aynen böyleydi.
Oysa yeni yıla mutlu ve umutlu girmenin Allah nezdinde günah sayılacağını hiç sanmıyorum. Yılbaşı Hıristiyan geleneğidir, bize ne, demenin de hiçbir esbab-ı Harbiyesi olamaz.
Merhum Peyami Safa bir makalesinde şöyle sesleniyor okurlarına; “Birkaç sene evveline gelinceye kadar, biz Müslümanlar için yılbaşı kelimesi, Noel, Paskalya, Karnaval veya herhangi bir yortu gibi, seyircisi ve yabancısı olduğumuz bir alemin günlük ve odağacı kokan alaca karanlık ayinlerinden farksızdı. Birkaç senedir bir de baktık ki, medeni sebeplerle benimsediğimiz bu yılbaşı da, Noel gibi Hazreti İsa şerefine, İncil’in yasak ettiği günahları işlemeye dünyanın her yerinde vesile teşkil eden hoş bir eğlence imiş.” Biz de bu vesile ile üstadımızın ruhunu şadetmiş olduk.
Batılı olmayı çam ağacı süslemek, yılbaşında eğlenmek sananlar hep olmuştur. Nedeni ise çok basittir. Yılbaşında çam ağacı süslemek mi kolaydır, çılgınlar gibi eğlenip yılbaşını kutlamak mı? Yoksa çağdaş dediğimiz Batı’nın temel değerlerini, demokrasiyi, insan haklarını, kültürünü, temiz toplum anlayışını bilerek özümseyip benimsemek mi? Hangisi kolaydır sizce?
Elbette çam süslemek ve eğlenmek… Yılbaşı ve yeni yıl yobaz olmayan bilinçli insanların hayalidir. Yeni yılın geçmiş yıldan daha güzel ve iyi olması için gerçek bir sebep var mıdır; yani sihirli değnek mi dokunacak ve her şey değişecek midir? Hayır, ama insanlar, öyle olmasını ister ve hayal ederler. İnsanlar hayal ettiği sürece yaşarlar. Yeni yılın tüm âlemlere hayırlara vesile olmasını diler ve hepinizin yeni yılını yürekten kutlarım. Çalışma arkadaşlarımın da Noel’ini ve yeni yıllarını kutlar, sağlıklı mutlu ve başarılı nice yeni yıllar dilerim…
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
Gönül Köşemden
Noel Baba Çok Tontonsun
Değerli Okurlarım, yandaki sanat yazımda çok şeylerden söz ettim ama NOEL BABA’dan hiç söz etmedim. Bu tonton ihtiyardan bahsetmeyince NOEL’le ilgili hiçbir şey anlatmamış oluruz.
Göbekli, çizmeli, mavi kukuletalı, pembe yanaklı ve sırtında torbasıyla Noel Baba’yı tasvir etmiş oluyoruz ama neden öyle? Neden öyle olmuş? Efendim, burada bir özveri söz konusudur… Burada söylenen tatlı bir yalanın arkasında durmak vardır. Hem de asırlardan beri, usanmadan bıkmadan ve de gözünü kırpmadan. Adam gibi adam olmaya helal getirmeden.
Burada öylesine bir özveri vardır ki, bir iki satırla anlatabilmek mümkün değildir ya, biz hoşgörünüze sığınarak anlatmaya özen gösteriyoruz. Hıristiyan Alemi’nin dünya insanlarına hediye ettiği bu erdem dolu günleri bildiğim kadarıyla biraz daha açmak istiyorum.
Belli günler, yeni yıl yaklaşırken çocuklar hediye istemeye başlarlar ve Noel Baba’da onların bir dediğini ikilememiştir. Ya kapıdan ya da bacadan onları hediyelerle mutlu etmiştir.
Çocukluğumda, Merhum babamdan bir şeyler talep ettiğimde, aldığım yanıt çok ilginçti, hiç aklımdan çıkmıyor. “BAYRAMDA ALACAĞIM OĞLUM..”
Bayrama daha çok var ama bu ifadeyle hem bana umut veriyor, hem de kendisi düşünce de rahatlıyor. O nedenle de bayramlar çocuklar için çok çok özel günlerdir. Yeni giysiler alındığında sabaha kadar uyumaz ve onları koynumuza alırdık.
Bu anlattıklarım hem bir anı ve aynı zamanda kıssadan hisseydi. Bütün babalar aynı duyguları taşıyor demek ki… “HEDİYENİZİ NOEL BABA GETİRECEK…” Bu ifadeyle Noel Baba çocuğun kafasında büyüdükçe büyüyor, babası da rahatlamış oluyor. Daha sonra kapıdan bacadan bırakılmış gibi gözüken hediyeler Noel Baba’ya aitmiş gibi oluyor.
Ancak, söylenen bu tatlı yalan bir defaya has değil ki… Asırlardan beri süre geliyor. Çocuklar büyüdüklerinde o tatlı yalanın arkasında duruyorlar. Onlar da çocuklarına aynı numarayı çekiyorlar. Zararı olmamakla birlikte yararı anlatılamayacak fazla bu tatlı yalanın.
Şunlara dikkat ederseniz iyi olur… Çocuğunuz Noel Baba’ya inanmıyorsa üzülmeyin, çocuğunuz büyümüştür… Yeni yılı dışarıda geçirecekseniz bunu çocuğunuza söyleyin, sosyal bir ailesi olduğunu öğrensin. Çocuğunuz hediye istemiyorsa, dikkatli olun, ya acı çekiyordur, yada kendini cezalandırıyordur.
Bugün dilediğiniz kadar çocuğunuzun hayal dünyasını eşeleyin. Hediye siparişleri alın. O artık yetişkinler sınıfına girmiştir. Yeni yılın önemli bir yanı, tükettiğimiz bir yıldan alacağımız kalmadığından, yeni yılda alacaklarımızı öğrenmek sanırım hoşunuza gider. Havasını teneffüs etmeye hazırlandığımız 2017’de kendimize iyi bakalım. Sağlıklı olalım ki, yeni yıldan beklentilerimizi ve hatta alacaklarımızı tahsil etmeye gücümüz olsun. Sevgiyi
Sevgi dolu olmayı aklımızdan çıkarmayalım. Faydasını görürsünüz…
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
