Savurganlık Alışkanlığı

0
438

Ülkemizin “israf haritası” iç açıcı değil. İsraf çılgınlığı hiç hız kesmiyor. Devlet kurumları ve bireysel olarak hesapsız ve ölçüsüz harcamalar sınır tanımıyor. İsraf alışkanlığı iliklerimize kadar işlemiş. Bu ne savurganlık! Sanki bolluk içinde yaşayan bir ülke gibi har vurup harman savuruyoruz.

Hâlbuki zengin de olsak gereksiz harcamalardan kaçınmak zorundayız. “İsraf ekonomisi” takır-takır işliyor. İsraf düşkünlüğünde pusulayı şaşırmışız, tam yol ileri…

Aşırı israf, aynen uyuşturucu gibi keyif verici maddeler arasında yerini almış. Tasarruflar dibe vurmuş, israfın önüne bir türlü geçilemiyor. Gözümüzü kırpmadan gereksiz harcamalar yapıyor, rekor üstüne rekor kırıyoruz. İhtiyaç fazlası harcamalar borçlanmayı azdırınca belimizi doğrultamıyor, bütçe açığını kapatacak fırsat bulamıyoruz.

40 küsur Avrupa ülkesi arasında en savurgan ülke konumundayız. Liderliği kaptırmıyor, elden bırakmıyoruz. Savurganlığın boyutları, haddini çoktan aşmış. Bu durum ülkemizin ekonomik yapısına ve gerçeklerine uygun değildir.

Hep aynı nakaratlar. Hemen-hemen her yıl, “israfın önüne geçmek için bir takım önlemler alınacak…” şeklindeki “Başbakanlık Tasarruf tedbirleri genelgesi” yayınlanarak, bütün resmi makamlara iletilir. Ama değişen bir şey yok, “tasarruf genelgesi”nin hayata geçirilmesi bir başka bahara bırakılır.

Savurganlık saltanatının sona erdirilme girişimleri sonuçsuz kalıyor. Meyve, sebze, ekmek, ilaç, elektrik, su, akaryakıt, hatta zaman israfı… Toplum olarak ölçüyü kaçırmışız. “israf ekonomisi” pençesinden kurtulamıyoruz.

Türkiye, adeta bir israf cenneti! Hem devlet kurumları, hem de vatandaş olarak israf düşkünlüğüne karşı zafiyetlerden kurtulamıyoruz. “Üretmeden tüketen, ayağını yorganına göre uzatmayan” bir toplum yapısı!

İsrafın zevkini tatmak, bir beceri ya da bir zorunlulukmuş gibi davranışlar sergilenmektedir. Düzenli, bilinçli ve dengeli bir tüketim politikası izlenerek, eldeki kaynakların etkin ve verimli kullanılması yolunda alışkanlıklara yönelmeliyiz. Gereksiz harcama lükstür. Lüks ise yokluğa ve yoksulluğa açılan kapıdır.