Değerli okurlarım, kurallı, kaideli, beş hakemli, fanatikliğin üst düzeyde olduğu futbol müsabakaları izliyoruz yıllardan beri. Sadece hakemlerin beşe çıkması yeni… Beş değil elli beş de olsa, yan toplardaki ofsaydı süzemiyorlar ve can yakıyorlar. Futbolda, çok önemli yıldızlar yetişti. Bazılarının altyapısı şöhreti kaldıramadı, bazıları sözünü sohbetini bilemedi, bazıları da ne hikmetse futbolla barışık olamadı nedense.
Sonuçta, öyle ya da böyle yıldız olarak kabul edilen o sporcuların büyük bölümü dünyayı terk ettiler ve halende sırası gelen gitmekte ama futbol hala üstüne koyarak devam ediyor. Statlarda cinayet bile işlense, büyük olaylar bile çıksa, failler yakalanıyor ve maç da devam ediyor. Böyle bir şey olur mu sizce? Nedense, futbolda oluyor ve hiç merak etmeyin ki, bu ayrıcalık sonsuza dek devam edecek. Ömrümüz yettikçe bizler de tanık olacağız!
Çünkü futbol, bir sanattır, en önemli meslek dalıdır, en önemli şöhrettir, kazanç kapısıdır. Bu işi icra edenler için bu böyle! Sporseverler için nedir? Onlar için de dost kazanma yeridir, deşarj olma ortamıdır. Umutlara yolculuktur… (Bahislerden şimdilik söz etmeyeceğim). Birbirini hiç tanımayan insanların, bir gol sonrası, birbirlerine nasıl sarıldıklarına hiç tanık olmadınız mı?
Ben çok tanık oldum, bundan sonra da olurum her halde. Dün sözünü ettiği iki önemli örneğe gelelim. Deseler ki, dazlaklar için müthiş bir ilaç var, bedava dağıtılıyor ya da deniz suyu benzin yerine kullanılıyor. Bir final maçını izlemek, için stada koşan dazlakların büyük bölümü, eminim şöyle diyeceklerdir; “Maçtan sonra giderim” derler.
Deniz suyu için ne düşünüldüğünü en azından tahmin ediyorsunuzdur. “Deniz suyu biter mi hiç…” Futbol, işte böylesine, tedavisi mümkün olmayan sari bir hastalıktır. Anlatmaya çalıştığım gibi, tedavisi olmayan eskilerin veremi gibidir. Futbol, tiyatro izlenir gibi izlenmez. Yüksek sesle konuşulmazsa, az da olsa, çevreye yan-yan bakılmazsa futbolun tadı mı olur? Ama şiddete hayır!
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
