Günaydın sevgili okuyucularım nasılsınız bu sabah? Üç aylara girdiğimiz bu günlerde Receb ayının ilk Perşembesini Cumaya bağlayan gece Regaip kandilini kutladık. Cenab-ı Allah, zamanlar içinde mukaddes zamanlar yaratmıştır. Zamanlar içinde yarattığı mukaddes zamanlardan birisi de; Müslümanların üç aylar diye bildikleri “Receb, Şaban ve Ramazan” aylarıdır.
Dinî literatürümüzde de “Üç Aylar”ın Müslümanlar için değeri büyüktür. Regaip gecesi üç ayların ilk gecesidir ve anlamı, rağbet olunan, bol ihsan ve değerli hediyeler demektir. Receb’in ilk Perşembe’yi Cuma’ya bağlayan geceden ihsan ve ikramlar beklenildiği için o geceye “Regâib Gecesi” denmiştir. Bazı eserlerde Rasülullah’ın o gece annesinin rahmine düştüğü yazılır. Bu tartışma götüren bir konudur. Ve inanç meselsidir bence.
Sevgili okuyucularım üç ayları ve Regaip gecesini idrak ettiğimiz şu günlerde dünya ya ve ülkemize barış diliyorum. Büyük Türk Atatürk’ün dediği gibi “Dünyada Sulh Cihanda Sulh”.
Hepimizin Regaip kandili ve üç ayları mübarek olsun. Ve iyiliklere doğruluklara ve barışa vesile olsun diyorum. Resulullah (s.a.v) mübarek üç ayların başlangıcında buyururlardı ki “Allah’ım, Recebi ve Şabanı bizler için bereketli kıl, ve bizi Ramazana kavuştur.’’
Yoğun ve karmaşa içinde geçen günlerden haftalardan ve aylardan sonra işte mübarek üç aylar geldi, bu aziz misafirleri onlara yaraşır şekilde ağırlayalım. Rahmetinden, bereketinden nasibimizi alalım ki, gönüllerimiz nurlansın, yüzlerimiz aydınlansın, evlerimiz bereketle dolsun, hatta taşsın ki, içinde bulunduğumuz toplumlarda bizim mübarek günlerimizi, gecelerimizi ve aylarımızı tanısınlar. Yüce dinimizin güzelliklerinden, ikramlarımızdan, davranışlarımızdan ve güzel ahlakından onlar da nasibini alsınlar.
Ve sevgili okuyucularım İslam ülkelerinin huzursuzluğu ve bitmeyen kardeş kavgası arasında üç aylara başlamak gerçek bir üzüntü, keşke her şey Allah’ın istediği gibi sevgi ve kardeşlikle halledilebilir olsaydı. Bu kadar kan dökülmeseydi. Ve hepimiz bu günlerde bunca acıya uğramasaydık. Bu güzel rahmet dolu günlerde umarım kendine Müslüman deyip de Müslümanlıktan nasibini almamış içleri vahşet ve kinle dolu olanlarda bir nebze olsun yaptıklarından pişmanlık getirip kendilerine gelirler. Sevginin ve kardeşliğin tek silah olduğunu öğrenirler. Hz Muhammed s.a.v. veda hutbesinde “bütün Müslümanlar kardeştir” demişti… Ve sevgiyle kucaklaşmasını istemişti herkesin. O veda hutbesinin hatırına aslında kardeşliğimizi unutmamamız gerekirdi. Belki o zaman Suriye’de bunca kardeş kanı akmazdı, kardeşler birbirinin üzerine sarin gazı sıkmazdı. Reyhanlı’da böyle bir felaket yaşanmazdı. Bütün bunları düşününce Allah akıl versin doğru yoldan ayırmasın diye dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimden. Her ne kadar nefretle kınıyorsam ve içimden beddua etmek geliyorsa da yüreğimin ta içinden orada da yaşanan vahşeti yapanlara, yinede kendimi yenip dua etmeyi biliyorum çok şükür.
Üç ayları idrak ettiğimiz bu günlerde içimiz acı dolu, yüreğimiz paramparça ama umudumuz her zaman baki kalacak. Ve özlenen barış eninde sonunda gerçekleşecek. Allah yakın kılsın o günleri diyerek sevgili okuyucularım Regaip kandilimizi tekrar kutlarlarken sevgi, sağlık, birlik ve beraberlik içinde kalalım diyorum. Yase
& & & & &
ALLAH NASIL MİSAFİR EDİLİR?
Musa Aleyhisselâmın ümmeti: -Ya Musa! Rabbimizi yemeğe davet ediyoruz. Buyursun bir gün misafirimiz olsun. Nemiz varsa ikram etmeye hazırız, dediklerinde Musa Aleyhisselâm, onları azarladı. «Nasıl olur, Allah (haşa) yemekten, içmekten ve mekândan münezzehtir» diyerek bir daha böyle bir şeyi akıllarından bile geçirmemelerini tenbihledi. Fakat Musa Kelîmullah Turu Sina’ya çıkıp, bazı münasaatta bulunmak istediğinde, Allah tarafından şöyle nida olundu: «Ya Musa neden kullarımın davetini bana getirip söylemiyorsun?»
Musa Aleyhisselâm: «Ya Rabbi, böyle daveti size gelip söylemekten haya ederim. Nasıl olur, Zatı Ulûhiyetiniz onların söylediklerinden beridir» dedi.
Allah (c.c.): «Söyle kullarıma, onların davetine Cuma akşamı geleceğim» buyurdu.
Musa Aleyhisselâm gelip kavmini durumdan haberdar etti, hazırlığa başlandı, koyunlar, sığırlar kesildi. Mümkün olduğu kadar mükellef bir yemek sofrası hazırlandı. Çünkü misafir gelecek olan ne bir vali, ne bir padişah, ne bir başka yaratıktı. Kâinatın yaratıcısı misafir olarak gelecekti. Hazırlıklar tamamlandıktan sonra, akşamüstü uzak yollardan geldiği belli; yorgun argın, üstü-başı birbirine karışmış bir ihtiyar gelip: «Ya Musa! Uzak yollardan geldim, acım, bana bir miktar yemek verin de karnımı doyurayım» dedi. Hz. Musa:
– Acele etme, hele şu testiyi al da biraz su getir bakalım. Senin de bir katkın bulunsun. Biraz sonra Allah (c.c.) gelecek, dedi. Tabii adam daha fazla diretmeden çekip gitti. Yatsı vakti oldu, beklenen misafir halâ gelmedi. Sabah oluncaya kadar beklediler, halâ gelen giden yoktu. Neyse ümidi kestiler. Hz. Musa taaccüp içinde idi…
İkinci gün Hz. Musa Tur’a gidip: – Ya Rabbi, mahcup oldum, ümmetim: «Ya Sen bizi kandırdın, ya Allah sözünde durmadı» diyorlar dediğinde, şöyle hitap olundu: – Geldim ya Musa, geldim. Açım dedim, beni suya gönderdin, bir lokma ekmek bile vermedin. Beni ne sen, ne kavmin ağırladı.» Bunun üzerine Hazreti Musa Kelîmullah: – Ya Rabbi bir ihtiyar geldi sadece, o da bir kuldu, Allah değildi. Bu nasıl olur? dediğinde Cenabı Allah: – «İşte ben o kulum ile beraberdim. Onu doyursa idiniz, beni doyurmuş olacaktınız. Çünkü ben ne semalara, ne yerlere sığarım, ben ancak aciz bir kulumun kalbine sığarım. Ben o kulumla beraber gelmiştim. Onu aç olarak geri göndermekle, beni geri göndermiş oldunuz» buyurdu.
Demek ki, Allah için yapılan her şey, bizzat Allah’ın kendisine yapılmış gibi olmakta, Allah o kimseden razı olmaktadır.
Kaynak: Büyük Dini Hikâyeler, İbrahim Sıddık İmamoğlu, Osmanlı Yayınevi
Günün Şiiri
Aydınlık Neyin Oluyor Senin?
aydınlık neyin oluyor senin
gökyüzü akraban filan mı
beni bulur bulmaz gözlerin
şimşek çakıyorum yalan mı
yüzünde yalazını gezdirdiğin
saçlarından tutuşmuş orman mı
akla ziyan bir şey elektriğin
ayışığı mavisi dudaklarından mı
o ışık zenginliği mi giyindiğin
uzay tozları mı yıldızlardan mı
elime dokunduğu an elin
güneşler açıyorum sahi ondan mı
aydınlık neyin oluyor senin
Attila İLHAN
An Gelir
an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
çalgılar susar heves kalmaz
şatârâbân ölür
şarabın gazabından kork
çünkü fena kırmızıdır
kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
karakollar taranır
yağmurda bir militan ölür
an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
direkler çatırdar yalnızlıktan
sehpada pir sultan ölür
son umut kırılmıştır
kaf dağı’nın ardındaki
ne selam artık ne sabah
kimseler bilmez nerdeler
namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
çeşmelerden akar sinan
an gelir
-lâ ilâhe illallah-
kanunî süleyman ölür
görünmez bir mezarlıktır zaman
şairler dolaşır saf saf
tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
saatli bir bombadır patlar
an gelir
Attila ölür
Attila İLHAN
Günün Sözü
İsterseniz yanlış düşünün ama her durumda kendi kafanızla düşünün.
Doris Lessing
Gül sunan bir elde daima bir miktar gül kokusu kalır.
Çin Atasözü
Çok hoş bir yazı. Teşekkürler..