Değerli okurlarım, ulusumuz, zekidir, cesurdur, vatanseverdir, acıma duygusu en üst düzeydedir. Atalarını unutmaz, şehitleri için gözyaşı döker, işte öylesine soylu bir ulustur. Her şeyin nasıl üstesinden geliyorsa, eminim, engelliler konusunda da ağırlığını hissettirecektir.
Engelli kardeşlerimize mutlaka yardım etmeliyiz, yardımcı olmalıyız ama onları daha üretken hale getirip yaşamdan kopmamaları için de sporla tanıştırmak gerekmektedir. Karın tokluğu, engellilerin sorunlarına çözüm değildir. Kalıcı çözümlerle bu ciddi işin üstüne gidilmelidir. Bu söylediklerimiz nasıl gerçekleştirilir…
Engellilerin hepsi futbol oynayamayabilir, bu evrensel sporu sevmeyebilirler. Sanki başka yapacak spor mu yok? Engelli kardeşlerimiz, basketbola, voleybola ve özellikle yüzme sporuna özendirilebilir. Bunda çok büyük faydalar vardır. Bu insanlarımızın hayata tutunmaları ve hatta dört elle sarılmaları için spor şart olduğu gibi belli bir parkurda yürüyüş sporu sağlanabilir. Eğer istenirse bunlar gerçekten yapılabilir.
Ülkemizde, engelli kardeşlerimizin fazla itibar ettiği ve büyük başarılara da imza attığı basketbolu gündemimize alacak olursak, bir kapalı spor salonu, tekerlekli sandalye, kişisel teçhizat ve de basketbol topu… Bu saydığım malzemelerle rahat-rahat basketbol oynanır ve bazı sorunlar çözülmüş gibi gözükebilir.
Şimdi, (nerede olursa olsun) nasıl ki boş tribünlerde, yani seyircisiz müsabakalarda futbolun kalitesi düşüyorsa, sporcu zevk almıyorsa, o oyun sporcuya, futbolcuya oyun angarya geliyorsa, seyircisiz basketbol de futboldan farksız, aynı konumdadır.
Birçok tekerlekli basketbol müsabakalarına seyirci oldum ve de doyasıya izledim. Bazıları beni mutlu ederken, birçoklarında çok büyük hayal kırıklığı yaşadım. Neden mutlu oldum ya da mutsuz oldum, yarın anlatacağım…
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
