Değerli okurlarım, Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ü seven ve O’na koşan insanlar terörist olamazlar. Sportmen Türk Gençlerinin ellerindeki Türk bayrakları ve Atamızın posterleri mi yasa dışıydı? Bunları taşıyanlar mı marjinal guruplardı? ‘Ben, Sporsunun Zeki, Çevik ve Aynı Zamanda Ahlaklısını Severim!’ diyen Ulu Önder Cumhuriyeti de onlara emanet etmedi mi?
Onurlu, sportmen Türk gençliği kendisine emanet edilen Cumhuriyete sahip çıktığını gösterdi ama bir şeyi söylemedi… Onu da belirlenen tarihte söyleyecektir. Ben bundan eminim siz de emin olun! Diğer taraftan, Spor, siyaset ve diğer konularda; zalimler yargılanırken, zarar görenler yani mazlumlar sevinir bizim bildiğimiz… 12 Eylül’den zarar görenler, ellerinden işleri alınanlar, yurt dışına kaçanlar, hapiste yatıp, işkence görenler, ezanın, cefanın daniskasını yaşayanlar! Şuraya buraya sürülmüş, süründürülmüş olanlar falan… Bu insanlar sevinmiyorlar, sevinemiyorlar… Neden dersiniz?
Kendilerine zulmedenler yargılanırken, zarar görenlerin yani mazlumların sevinç çığlığı atmadığı görülmüş şey değildir. Bu ülkenin halkı sporcu ruhludur. Zekidir, çeviktir ve de ahlaklıdır. Zaten Ata’sı da öyle olmalarını istememiş miydi? Bu ahlaklı Ulus (bir şeyin dışında) Ata’sına çok şeyler söyledi. Bu sportmen ruhlu Ulus’un sessizliği çok şeylere gebedir…
Bu asil Ulus, yüreği yumruk gibi, sessiz kaldı, bekledi, sessizce bekledi ve sonunda yüce dağlardan inen sel gibi oldu. Ülkenin dört bir yanından gelen Cumhuriyet askerleriyle Allah’a sığınıp Ata’sına gitti. Barikatların lafı mı olur… “Bir gece de değiştim” diyordu, yalanmış… “Demokratım” diyordu, yalanmış! Değilmiş. Milli bayramlarımızı korku salarak ortadan kaldırıyor, fikir ve yazım özgürlüğüne kızıyor. Dinimizi de değiştiriyor! Seçmeli din eğitimi adı altında (tabi kendi yorumunu) sporcu ruhlu gençlerin körpe beynine yerleştirmeye çalışıp, dindar gençlik adı altında (Hitler gibi) tek tip insan yaratmaya çalışıyor.
Bütün bu yazdıklarım var ya bütün futbol sahalarının ve kapalı spor salonlarının belli yerlerinde yazılı olan, Ulu Önder Atatürk’ün; “Ben sporcunun zeki çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim” şeklindeki ölümsüz vecizesinden kaynaklanmaktadır. Atamız iyi ki cumhuriyeti, sportmen ruhlu Türk gençliğine emanet etmiş. Bu asil Ulus, sessiz sakin, yüreği yumruk gibi, sessiz ve derinden, cumhuriyet, hürriyet ve demokrasi için belli bir tarihi beklemektedir. O tarih de fazla uzak değil. Yarın da, zalimlerin yargılanmalarına mazlumlar neden sevinmedi. Sadece değineceğim…
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
