Değerli Okurlarım, futbol yaşamım en verimli çağında bir tekme ile sona erdi. O zamanlar çok fazla üzülmüştüm ya, daha sonraları “Belki böylesi hayırlıdır” deyip kendimi teselli ettim. Şimdilerde, menüsküs hadisesi, yani bu operasyonu geçiren futbolcular 2-3 ay içinde tekrar sahalara dönebiliyor. Bu söylediklerim şimdiki futbolcuların ya da tüm sporcuların şansı.
O dönemlerde, menüsküsü yırtılan sporcuların spor yaşamları sona eriyordu. Çünkü o ameliyat Roma’da gerçekleşiyordu. Ayrıntıya girmeden söylüyorum ki; Benim Öyle Bir Şansım Yoktu Henüz… 90’lı yıllarda Balcalı’da dizimden ameliyat oldum ve benim için bir sorun kalmadı diye düşünürken, ameliyatı gerçekleştiren Profesör şok eden bir öneri de bulundu: “-Ferdi spor yaptığını artık biliyoruz. Hızlı koşman ve hatta devamlı koşmanı sakıncalı görüyoruz. Birkaç yüz metre koşmanda sakınca yoktur…”
Anlatmak istediğim, o günden sonra beni yürümeye mahkûm ettiler ama koşmak kadar güzel şey var mı? Buna da şükrettim. Ayakları olmayan ya da bastonla yürüyenleri gördükçe korku belası “ŞÜKÜRCÜ” olduğumu söylemeliyim. Bunları, okurlarıma canlı bir örnek olsun diye anlatıyorum. İskenderun-Sarıseki arasında, her gün koşan bir insandım (üzülüyorum artık…) Uzun zamandan beri her gün 5 km yürüyorum, oldukça tempolu yürüyorum. Söylemek istediğim, en iyi spor yürümektir.
Bedenimiz için yaptığımız her türlü aktivite (yüzmek, koşmak, ağırlık kaldırmak, tenis vb.) hem yararlı ve hem de mantıklı ama inanın hiç biri yürümek kadar vücudumuza faydalı değil. Yürümenin dışında hiçbir aktivite, beğenimizi de, ruhumuzu da yenilemeyiz, artı güç sağlayamaz. Bu konuda bilgi talep eden okurlarıma ısrarla söylüyorum.
‘Neden böyle?’ derseniz, beden yapılanmamızın yürümek üzerine planlanmış olmasındandır. Ben böyle olduğuna inanıyorum, en azından böyle olduğuna inananlardanım. Yine bana göre, insan vücudu aktivite olarak (hareket biçimi) yüce Yaradan yürümek üzerine yaratmıştır. Benim inancım böyle, okurlarımın da inanmalarını dilerim.
Normal koşullarda, yürüyeceğiz, zıplayacağız (yukarıdaki bir şeyi yakalamak için…) İşte, böyle bir fizyolojik ve kimyasal yapıya sahibiz. Normal koşullarda diyorum, açıklamaya da gerek yok. Sakın ola ki yürümenin peşini bırakmayın!
Bir defasında çok yaşlı bir teyzemiz evinin çevresinde yürüyordu. Kendisine gerçekten saygı duydum ve “Ne yapıyorsun?” demeyi ihmal etmedim. “-Evladım, ben yaşlıyım, başka bir spor da yapamıyorum, yavaş-yavaş da olsa, şuradan şuraya gidip-geldiğim zaman rahatlıyorum. En azından rahatladığımı hissediyorum…” Doksanına merdiven dayamış bir hanımefendi bunları söyledikten sonra, bizlere de sonuna kadar inanmak düşer. Biliyorum ki “Sağlık İçin Yürüyelim Arkadaşlar!”
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
Yürümenin sağlık açısından çok doğru bir hareket olduğu doktorlar tarafından da onaylanmıştır. Geçenlerde şeker hastası bir arkadaşım kendisine doktor tarafından yürümenin tavsiye edildiğini söylemişti.