Değerli Okurlarım, herkesin doğumdan sonra sahip olduğu bir ismi vardır. Yani dünyaya merhaba dediyseniz isimsiz kalmazsınız bu kesin. Soyadlarını değiştirenleri tanıyorum ama komple ismini değiştirenlere hiç rastlamadım. Sadece bir harf değiştirilen isimleri biliyorum. Örneğin Bozan, burada “B” harfi mahkeme kararıyla iptal edilerek “Ozan” oluyor.
Futbolun ismi değişir mi? Değişmez! Fakat ona mersiyeler dizilir, şiirler yazılır, aklınıza gelen bütün güzellikler ayaklarına serilir. O hak ediyor ya ondan… Futbol, çağımızda futbol olarak isim aldı. Daha önceleri “Ayak Oyunu” atalarımızdan da “Tepükleme” dedikleri futbol bu işte. Biraz da kına olmayan dönemlerden söz ediyorum.
İnsanların ya da sporcuların, iradeleri dışında sahip oldukları takma isimler de vardır ki, bu isimlere “Lakap” deniliyor. Lakaplar cuk diye oturmuştur, bunun başka türlü izahı olamaz. O kişilerin tercihleri dışındadır ve kişisel önerileri söz konusu da değildir. O isim (lakap), toplum tarafından verilmiş olmakla beraber, o kişinin konumunu ve de karakteri yansıtır. Bir özelliğinden dolayı çevresi tarafından lakaplanmıştır. Burada, uzun yıllar önceki lakaplardan söz etmek istiyorum. Yıllar önce (delikanlılık dönemimizden söz ediyorum) Beşiktaş’ın Ercan isimli milli bir forveti vardı. Bir milli müsabakada, rakip defansın ofsayt diye durakladığı bir pozisyonda havadan gelen meşin yuvarlakla buluşan bu milli futbolcu, altı pas içinde nereye vursa gol olacakken, en zor işi yaptı ve topa başının üzeriyle vurarak direğin üzerinden auta attı.
Bunda ne var diyeceksiniz biliyorum. Zaten milli takımımız gol atamıyor ve o dönemde de averaj takımı durumundaydı maalesef. Uzun sözün kısası, sporseverler o anda o futbolcunun lakabını buldular. Beyinsiz Ercan! Karagümrüklü Ördek Ali! Adam ceket omuzda gezermiş, ceketinin cepleri dışarı sarktığından ördeğe benzetmişler (bu olay sık-sık olduğu için) Ördek Ali olmuş… Bu adam kabadayı olduğu için yüzüne karşı kimse söyleyemezmiş, gıyabında konuşulurmuş.
Karagümrüklü Ördek Ali’nin futbol oynayıp oynamadığı konusunda bir fikrim yok. İstanbul’un yaşadığı bir kabadayılık dönemi vardı. Hani, yangın vaaarrr deniliyordu ya. İşte o dönemden söz ediyorum. Bir kabadayı varmış, çok müthişmiş ama yan-yan yürürmüş yengeç gibi. Onun futbol oynadığını görmedim ama duymuştum. Uzun bir ismi varmış. Reco Turap Eryiyen Nuri. Çevresi sadece en son isminin yanına lakabını koyup söylerlermiş. Kasımpaşalı Çamur Nuri!
Güzel hitap edermiş, iyi racon kesermiş, iki arkadaşının yanında bombalar patlamış, Çamur Nuri oralı değil. Bir çuval kına, ayakkabı kutusu falan! Bir çocuğa fazla gelir, ü çocuk olursa normal. Helal adam iyi eğitilmiş. Abdest falan önemli değil. Herkesin göreceği yerde namaz kılacaksın, sonra da ne yaparsan yap. Arkanızda Kasımpaşalı Çamur Nuri var. Bunlar nereden çıktı şimdi?
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
