Değerli okurlarım, hepinizin çok iyi bildiği gibi, güzellikleri görememek, değerleri mahvedip ayağa düşürmek gibi bir yeteneğin geliştiği ülkemizde gördük ki, altın çamura düşünce paslanıyor, en azından değer yitiriyor. Bugünlere gelebilmek kolay oldu diye düşünüyorsanız, yanılıyorsunuz. Bugünlere gelebilmek çok zor oldu!
Hani, ara sıra duyduğumuz güzel bir söz vardır, (anonim olduğu söyleniyor) Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner! Bu güzel sözü unutanlar nalıncı keseri misali “Rabbena, hep bana” diye aşk ile yontmaya başlayınca değerlerimizle birlik kendi ellerini de kestiler, ama kazanma duygusu öylesine güçlüydü ki, fark etmediler bile…
Yaptıkları o önemli işe öylesine dalmışlardı ki kan kokusundan ancak ellerinde yontacak derman kalmadığında anladılar akan kanın kendilerinin olduğunu. Sonu yaklaşanlar böyle olur işte! Başlarını kaldırdılar, pervasız bir öfkeyle, kendilerini de ürküten bir ses tonuyla çevrelerine bağırıp çağırmaya başladılar. Acz içinde bulunan insanlar gibi.
Yüzlerinin kızarması, kendi kurduğu kapana tutulmuş bir avcının utanmasından değildi. Yüksek desibelli naraları ar damarlarını çoktan çatlatmıştı. Ne yağmurun bereketi onları ıslatıyor, ne de güneşin kızgınlığı onları ısıtıyordu. Onlar futbol arkasına saklanarak, balyoz gibi, Ergenekon gibi garip isimlerle TSK’yı boşaltıyorlardı. Bir zamanlar öksürdüğümüzde yer ile yeksan olan Suriye, şimdi söz sahibi oldu.
Bütün makamlar işgal edilmiş, memleketin her köşesi bilfiil parsellenmiş, başkalarının isimlerine yazılmıştı. Asker durup dururken terhis edilmiş, ya da acemi bir asker kadar bilgili, terhis durumuna getirilmiş, ordunun altı boşaltılmış. Bir durun hele ordunun altı değil, üstü tarumar olmuş!
Futbolu katletme adına gözleri döndüğü için, makamları farklı da olsa, aynı şarkıyı hep bir ağızdan söylemeyi beceriyorlardı. Derin devlet gibi çalışıyorlardı, güçlerine o kadar inanıyorlardı ki, bunu gizleme gereği duymuyorlardı. Bu konuda atalarımızın çok güzel bir sözü vardır, nedense şu anda aklıma geldi: “Eceli Gelen Köpek, Cami Duvarına İşer”…
Son zamanlarda Cami olayı GEZ’dire, GEZ’dire gündeme gelmedi mi? Neden diye kendime soruyorum da, yanıt yok! Yarınların gençlerini oluşturuyoruz, yarınların takımlarını kuruyoruz, buna özen gösteriyoruz ya da özümüze (öze dönmek ne demek anlayamadım) dönüyoruz.
Onlar Türk sporuna hükmediyorlardı, medyasıyla, bilmem ne kurumlarıyla hangi koşulda olursa olsun, şarkının makamı aynı, temposu da aynı. Hiç değişmiyor ve başarılılar da. Adaleti ise, hep zayıf gösteren tartı misali kendi dengelerine göre ayarlıyorlardı. Bizler, Yine Futbolu Alkışlayalım Beyler!
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
