İnanıyoruz ki; Kıyamet günü, insanın terazisinde “güzel ahlaktan” daha ağır bir şey yoktur. Allah çirkin konuşanlardan, söylediğinin kime nasıl dokunduğunu bilmeden söylenen sözlerden nefret eder.
Güzel ahlak; güler yüzlülük, kimseyi üzmemek, kimseyle çekişmemek, kimseyi çekiştirmemektir. Güzel ahlak; hiç kimseye eziyet vermemek ve birlikte her türlü meşakkatlere katlanmaktır. Güzel ahlak; Allahtan razı olmak demektir, yani hayır ve şerri… Allah’tan bilmek, nimetlerine şükretmek, gelen belaya sabretmek, her olaylara karşı metanet göstermektir.
Güzel ahlakın en azı; meşakkatlere göğüs germek, yaptığımız iyiliklerden karşılık beklememektir. Bütün insanlara karşı şefkatli olmaktır. Kötü ahlak parçalanmış testiye benzer, ne yama tutar nede yeniden çamur olur. Başkasının kötü ahlakından şikâyet eden kimsenin kendisi de kötü ahlaklıdır. Zira başkalarının kötü ahlakından bahsedip her gün onları günün konusu yapıyorsak, bu kendimizin kötü olduğunun alametidir.
Bilmeli ve idrak etmeliyiz ki göz açıp kapayıncaya kadar hayatımızdan gelip geçen iyi ve kötü işler, bizim ebedi yurdumuzda yerimizi hazırlayan amellerimiz olacaktır.
Hayat; avucumuzun içi gibi bildiğimizi sandığımız ve hiç bitmeyecekmiş gibi tatlı gelen serüvendir… Ölüm; hayata doğduğumuz günden itibaren, anlımıza yazılan kaderin getireceği son olduğunu bildiğimiz halde, hiç birimiz öte tarafı üzerimize almayız.
Hayat akıp geçip gidiyor. Geçmez dediğimiz anlar bile yılların arasına sıkışıp gidiyor. Hep bir yerlere yetişmenin peşine koşmaktan, kendi ölümümüze doğru koştuğumuzu anlayamıyoruz. Günümüzde artık en fazla seksen yaş yaşaya biliniyorken, gelip geçici şu kısa hayata ne kadar çok bağlandığımızı görmek… Çokta zor olmasa gerek!
İçini dahi dolduramayacağımız büyük evler yapıp biri birimizden uzaklaşıyoruz. Kalabalıklar içersinde yalnızlaşıyoruz. Aslında; hiçbir varlığa verilmeyen paha biçilmez mükemmel yeteneklerle donatılmışız. İnsan; aklı, kalbi, ruhu ve hisleri itibariyle harika yaratılmıştır. İnsanoğlu hitapların en özel muhatabı, dünya sarayının en şerefli misafiri ve yeryüzünün halifeleridir. İnsan kendisine yaraşır görevleri yerine getirebilmeli, insana yaraşır bir tarzda hayat sürmelidir.
Tüm bunların sonucunda ise ölümsüz bir hayatı, sonsuz bir mutluluğu kazanmaktır. Bu sebeplerden dolayı ki; Yüce yaratıcı bize ahlaklı olmayı, inancımızın gereği gibi yaşamayı bize tavsiyelerde bulunur, öğüt verir. Bu söyleniş gerçeğin bir ifadesiyse; ‘Başımızı iki elimizin arasına alıp derince düşünmenin’ vakti gelmiştir. O halde bize düşen, sözde değil ahlaklı olmayı özde yaşamaktır. Görünen ve tutulan her şey aslında bir hayalden ibarettir.
Önemli olan acıyı hissettiğimizde, neden acı duyduğumuzdur. Görüyorsunuz bizden daha çok hak ve hukuklara sahip olanlar, sözde “özgürlük” nidalarıyla bizleri birbirimize düşürmeye kalkışmakta… Ellerinde her türlü silahlarla güvenlik güçlerimizi düzenledikleri pusularla şehit ediyorlar. Sivil vatandaşlar da bu arada ölüyor yaralanıyor ve yaşadıkları güzel hayat zindan oluyor.
Bayramlarda insanlar bir biriyle dostça görüşeceği yerde. Taziye ziyaretleri dur durak bilmeden devam ediyor. Yazık değil mi bu insanlara ve aramızdan ayrılanlara. Bu kadar vahşiyane tutumların sonucu nasıl olacak?.. Bu beraber yaşadığımız vatanda isteğiniz nedir? Ne olursa olsun, elbet bu kin ve nefret dolu günler gelip geçecek. Bu millet ne acılar gördü bu ne ki..!!
Allah düşmanlarımızı tez elden kendine getirsin. Vatanımı beğenmeyenler ise çıksın gitsin aramızdan. Bu cennet vatanı siz bu duruma getirmediniz ki sizlerin isteğiyle parçalanalım!
Bu hafta mübarek Kurban Bayramımızı hep beraber idrak edeceğiz. Gördüklerimiz rüya olsun çıksın gitsin beynimizden diyerek, kardeşliğimiz, beraberliğimiz, birlik ve beraberlik içerisinde geçsin dileklerimle.
Bayramınızı en iyi dileklerimle kutlarım.
