Değerli okurlarım, ülkedeki krizin, kriz değil de manipülasyon olduğunu söylemek kolay. Uçakmış, gemicikmiş diyerek, sonradan bunları inkâr etmek de kolay. Nasıl olsa bu millet yutuyor. İdarecilik ve idare etmek görüldüğü ve düşünüldüğü kadar kolay bir hadise değildir. Bu ifadeleri “Her şeyin bir ceremesi vardır, ne verirsen ver” anlamında söylemiyoruz.
İdare etmeyi, bizden olsun da kim olursa olsun deyip, bir ameliyat bile yapmamış birini başhekim yapan zihniyetten söz etmiyorum. İdare etmeyi, illerin en yüksek mülki amirlerinin, seçim arifesinde halkın bazı kesimine dağıtılan nohut, kömüre nezaret etmelerini isteyen zihniyetten de söz etmiyoruz.
Bizim anlatmak istediğimiz, tamamen insanlardan oluşan bir malzemeyi; ayrı dünya ve yaşam biçimleriyle, tamamen değişik kültür ve dinlerden gelen insanların oluşturduğu bir topluluğu sevk ve idare edenleri bir araya katıp, milyonlarca insanın umutlarını ve de yaşam biçimlerini bağladığı bir topluluğu idare etme, onlara idarecilik yapma meselesidir. Yazarken bile zorlandığımız, yani karmaşık olan bir kompleksi uygularken bundan zevk alabilmek ve bunu idame ettirebilmek kolay bir iş olmasa gerek.
Şimdi, spor dostluk ve kardeşliktir diyoruz ve bu klişe sözü sık-sık duyuyor ve bizler de yazıyoruz. Nedense bir tek örneğine bile rastlamadık. Ayaklarıyla şöhret olup hayatı öğrenen, para ve şöhret kazananlar anlayamadığım nedenle kafalarıyla değil de ayaklarıyla düşünüyorlar. Öfkelerine yenik düşen futbolcu, teknik direktörlerin kamuyu gündemine gelmelerine üzülerek seyirci oluyoruz.
Savaşa gider gibi maça gitme alışkanlığı her geçen gün yaygınlaşıyor ve de olgunlaşıyor. Üstelik bu vahim durum ceza ve güvenlik tedbirleriyle düzeleceğe de benzemiyor. Batıdan gelen ve yakamıza yapışan spor, kurallarına göre oynansa, onlar gibi izlenme büyük mutluluk. Spor, biz de iç savaşa bir bahane, bir gerekçe gibi. Biz de savaş için her şey mevcut. Dilimiz biraz uzun da ondan.
Beş kez Avrupa’da futbol maçı izledim. Holigan olaylarını saymayacak olursak ki holiganlara öylesine sert davranılıyor ki, bir daha densizlik yapmaları söz konusu değil. İçeriden çıktıklarında saçları ağarmış oluyor.
Bazı şeyler bizde yasak değil gibi! Bir taraftar sahaya giriyor, tribünleri selamlıyor, futbolcularla tokalaşıyor ve kameralara poz verdikten sonra tutulup saha dışı ediliyor. Bu bizim gibi zararsızların bildiği bu. Kulüp yöneticileri araya girerek o taraftarı emniyetten alıp evine gönderiyor. Sporda ki siyaset bu…
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
