Değerli okurlarım, Türk futbolunun düştüğü “bataklık” kurutulsun diye çaba gösterilmiyor da, onu bataklığın dibine sokalım diye çaba sarf ediliyor. Bunu anlamak mümkün değil. “Yargıyı bekliyoruz” diyenler anlıyorlardır tabi. Yeni yetişenlere eskiden olduğu gibi masallar anlatılmıyor, bildiğiniz gibi masalların konumu değişti. İhaleymiş-mihaleymiş falan filan…
Futbolun adaleti, hürriyeti onlar tarafından bölüşüldü. Biraz sıkışınca “YARGIYI BEKLİYORUZ” deyip kendilerini susturuyor ya da soruları cevaplamış oluyorlar kendilerince. Öyle bir düzen yaratıldı ki suçlayanın haklı, suçlananın da derhal kodese tıkıldığı korkunç ve önlenemez bir düzen. Sonu nereye varır bilinmez. Yani, hem yüreklerde ve hem de yeni basılan kitaplarda adalet, hürriyet yıllık izne çıktı.Ne zaman izin biter bunu kimseler bilmiyor.
En büyük suçu işleyenler bile, suç sabit oluncaya kadar masum sayılıyordu, bunu bizler böyle biliyorduk öyle değilmiş. İsa Peygamber’i çarmıha gerdikleri gibi, adalet ve hürriyette, elleriyle ayaklarıyla çarmıha gerildi.
Demokrasi adına, uzun yıllardan beri, ufala-ufala gözle gözüken hiçbir şeyimizin kalmadığı güzel ülkemizde, adalet aramakta gülünç oluyor nedense. Bazı gerçekleri söylemeden geçemez. Yasalara Güven Kalmazsa, Özgürlükler Tutuklanırsa, İnsanlar Birbirinin Gölgesine Basmaya Korkarsa, Polisler Cilo Dağına Gönderilirse, Sporu Yönetenler Bir Adım Önlerini Göremezlerse…
N’olur biliyor musunuz? Onurunu para için satan yazanlar. Kulüplerimizi sömüren yöneticilerin peşinden koşanlar. Korku uğruna basın özgürlüğüne ihtiyaç duyan medya ağaları ve sırtını bir siyasi partiye dayayarak, futbol maçlarında bile olaylara neden olan çek-senet mafyası… İhaleleri kazanabilmek uğruna türlü şeyliği yapanlar…
Unutmayın ki; gasp edilen ve benim ifademle çarmıha gerilen hürriyet, demokrasi ve de adalet, kısa zaman sonra sizlerin daha çok ihtiyaç duyacağınız olgular olacaktır. Bunu ben biliyorum da, sizler bilmiyor musunuz?
Her konuda olduğu gibi, Adalet mutlaka günün birinde tecelli edecektir. Adalet ülkemizde geç tecelli ediyor. Ne gam! Geç olsun ama güç olmasın. Biz ona dünden razıyız. İnsanlar geriye dönüp baktığında, o güzellikleri tekrar yaşayabilmeli. Torunlarına yalana kaçmadan gerçek pasajlar sunabilmeli. Yalan ve riya ile yaşamlarını idame ettiren o insanlara inanın acıyorum. Şimdilik onların itibarı daha fazla! Bugünler yaşandı. Bana göre hepsi hikâyeden başka bir şey değil. Biz de inanıyoruz ve güveniyoruz.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
