Değerli okurlarım, o kadar çok sorular soruldu ve o kadar çok istek vardı ki hangisinden başlayacağımı bilemiyorum, karar da veremiyorum. Hepsi de güncel ve içerikli sorular. Koşullar ne olursa olsun, birisinden başlamak zorundayım.
Ülkemizde, futbolun günah ve yasak olduğu dönemlerde, gençlerimiz ecnebilerin futbol maçlarını yüz metre mesafeden izleyebilirlerdi. Tel örgülere yaklaşmak ölüme eşit bir hadiseydi. Birçok okurum, ağız birliği etmişçesine özellikle bir konu üzerinde tereddütleri gidermek, bilgilenmek istiyorlar. Gerçeklerden sapmadan sizlere bazı bilgiler sunmak görevimiz. Ancak, yerel televizyonların kuruluş amacını ve icraatlarını da yarınki sayımızda sizlere sunacağım.
Bir ülkede, polis olayları endişe verici boyuttaysa, bunun altında çok şeyler yatmaktadır. Özellikle o yörede çocuklara, gençlere gereken değerin verilmediği anlaşılır. Değersiz olduğunu anlayan gençler, hiç iyi şeyler düşünmezler. Zannediyor musunuz ki, dağdaki eşkıyanın hepsi ithal. En azından yarısı yerli malı! Kasımpaşalı üç çocuk için emrivaki yapıyor ama çocukları dünyaya getirmek başka, hayata kazandırmak daha başka. Bir poşet nohut, bir torba kömürle bu işler olur mu? Çocuk dünyaya getirmek çok zor bir iş değildir. O çocuğa; Ülkesini, Bayrağını, Türklüğünü, Saygıyı, Terbiyeyi, Vatanını vs. bu güzellikleri çocuğa aşıladıktan sonra, Ulu Önder Atatürk’ün kim olduğunu, neden O’na “Ata”mız denildiğini de anlatmak şarttır.
Ülkemizde çocukların sorunları hemen-hemen aynıdır da yukarıda söylediğim gibi Doğu’lunun durumu çok kritik ve çok nazik. Koşullar n’olursa olsun çocuk eğitimi çok önemlidir. Çocuklarımızın temayülleri, olumsuzluğa ve olumluya yönelebilecek yaşlarda çok dikkatli olmalıyız. Bu nedenle bütün illerimizde ve ilçelerde birer spor okulu şarttır.
Kime sorsanız sorun, aynen şu ifadeleri duyacaksınız, “ÇOCUKLARIMIZ BİZİM İSTİKBALİMİZDİR…” Bu güzel sözlere hiç kimse “TIK” diyemez. Bundan güzel duygu ifadesi mi olur? Genel olarak, çocukların sporla ilgilenmeleri derslerini ihmal anlamı taşıyor onlar için. Oysa spor yapan çocuklar daha zinde, daha dingin olur.
Çocuklarımızın, gençlerimizin hemen hepsi yerel TV izlemiyor. Nasıl ve neden izlesin ki? Şehrimizde amaçları belli iki televizyon yayını bulunmaktaydı. Bu televizyonlarda izlenecek program olmadığı gibi, eğitici (çocuklara yönelik) bir spor programı da yoktu. Çünkü doyurucu bir spor programı yapacak birini bulamıyorlar, bulanlar bile o kişiye para verecekler. İşin içine para girince akan sular duruyor. Ücret ödemek kolay mı?
Mademki, çocuklarımız için “Onlar Yarınlarımız” diyoruz. Duygularımızla samimi olalım ve yarınlarımızı mahvetmeyelim. Onlar zarar görürse, umutlarımız yok olur! Eminim beni anlamışlardır.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
