Yüce Tanrı bir daha göstermesin diyerek başlayalım. Ağrı vücudun neresinde olsa bedene aittir. Sabaha yaklaşırken, 1.5 dakika sağa sola sallayarak, yukarı hoplatarak 11 ilimizi mahvu perişan etti. Gidenlere Allah rahmet etsin, kalanların yar ve yardımcısı olsun.
Unutamıyorum o soğuğu, sabah, şehre inip toz duman içinde ağlaşanlar, kazmalarla elleri ile enkaz da göçük altında can arayanları. Unutamıyorum girdiğim yerden sarsıntılarla her yer kapanmış, akşam vakti zor yol bularak eve geldiğimi, unutamıyorum. İki gün insanların kendi imkan ve yakınları ile enkaz çalışması yapanları unutamıyorum. Yardımların gelmeye başladığı, kurumların enkaz çalışmasına başladığı günleri unutamıyorum.
Bir hafta küçük Hundai otomobilimizde üç kişi koltuklarda kaldığımızı, kendimizden çok-çok güç durumda olanları düşünerek, çadır dahi istemeden yetindiğimizi unutamıyorum. Bankamızdan emeklilerine gelen 30.000 TL yardımın ilaç gibi yetiştiğini unutamıyorum. Telefonların çalışmadığı ve hiçbir yakınımızdan haber alamadığımız günleri unutamıyorum.
Enkazda arama yapan kurumların çalışmalarını ve gelmeye başlayan yardımları unutamıyorum. Tuhaftır ama ihtiyacı olmayanların da yardım almaya koşuştukların unutamıyorum. Sağlık ve yönetimde olanların “siyasi hesaba” dayanarak yaptıklarını, asla-asla unutamıyorum. Deprem için yardımcı olması gerekenlerin nasıl kaçıştıklarını unutamıyorum.
Yaratandan korkarım, art niyet olmadan, depremden sadece 5.000 TL kira yardımı alan ve kendi yerimde, yerinde yapılanmaya müracaat ve takip etmeme, alacağım, hibe ve faizsiz kredinin üç katına bedel yerimi devretmeme rağmen yapı ruhsatını hala alamadığımı bir türlü hazmedemiyor, neden olanları, metal yorgunu çalışanları unutamıyorum.
Aziz depremzede hemşerilerim, kardeşlerim. Dünya Savaşında verdiği mücadeleyi, 19 yıla yakın işgal altında kalarak verdiği mücadele ve çalışmalar ile Anavatan’a katılmak için gösterdiği Serdarlığı ve Milliyetçiliği, depremde uğradığı en ağır ‘Hasarlı İl’ olarak, biraz da olsa uğradığı azizlikleri unutamıyorum.
Ve diyorum ki; gösterdiği Milli, Manevi değerlere bağlılığı ile birlik, beraberlik ruhuna sahip HATAY’ımın; verdiği mücadelesinin karşılığı olarak, Gaziantep, Şanlıurfa, Kahramanmaraş gibi benzer YİĞİT veya SERDAR unvanı verilmesini hak etmiş olduğunu unutmayacağım. Tüm depremzedeler için indirmiş olduğum Yüce Kur’an Hatmim de helal osun, hepsinin Ruhu şad olsun, geride kalanlar sağ olsun, yüce Tanrı yâr ve yardımcımız olsun.
Böyle bir acıyı ve afeti bir daha asla ve sal yaşanmamak dileklerimle hoşça kalın, ay-yıldızlı bayrak asın!
