Şimdiye kadar yazılan şarkı sözlerini gözden geçiriyorum. Dikkatimi hep dost dizeleri çekiyor. Âşıkların sözlerinde oluşan yankılar… Dervişlerin dergâhlarından buğular şeklinde tüten şeylerde aynı… Dost illaki DOST!
Hakikaten bizlere gerçek duygular yansıtan bir dostumuz var mı? Ailem dışında bana yakın hiç kimseye rastlamadım. Çok arkadaşım oldu, yüzlerce, belki binlerce ama onu bulamadım. Buldum diye sevindiğim an, kuşkuyla korkar oldum. Aslında acınacak hallerine güldüm durdum. Üç kuruş menfaat uğruna oradan oraya atladıklarını gördüm. Onları seyrettim ama şaşırmadım.
Bekledim, bekliyorum… Kendini bir zamanlar siyasetin bulunmaz kumaşı sayanları. Gazetecilik kisvesi altında türlü cambazlıklar yapanları. Hukuk adamlığı cüppesiyle, garibanları can evinden vuranları! Partilerde kendine yer arama telaşında olanları. Korkunç şekilde palazlanıp şimdi etrafını unutanları… Bağ, bahçe, tarla, konut, fabrika ile teselli bulup öteyi es geçenleri. Eskiden yalaklarıma su dolduranları…
Bugün onları çok rahat ve sabırlı bir şekilde izliyorum. İzlerken de geçmişle geleceğin tahlilini yapıyorum. Bu hiçbir şeyi olmayan ölümlü Dünyada uçsunlar turnalar gibi! Bakalım nereye kadar uçacaklar? Her yerdeler. Her taşın altındalar. Şunu da sakın unutmasınlar. Buralardan kimler geldi kimler geçti?..
Bazen çok kafama takılan bir kişiyi memlekette gözlerim arıyor ama onu bir türlü bulamıyorum. Bir gün herhangi bir cenazenin defin işlemleri yapılırken, oturduğum mezarın ismi gözlerime takılıyor. Bakıyorum aylardır aradığım kişi o!… Öleli on sene olmuş.. Yani anlayacağınız günde onlarca kişi haberimiz olmadan öteye kayıyor.
Mevlana dostluğu o kadar güzel cümleler ile anlatmış ki ona hayran olmamak elde değil. Ayrı ruhlarla yazılmış yazıları okuduktan sonra gerçek duyguları o zaman anlayabiliyorsunuz. Gerçekten benimde böyle bir dostum var mı? Birisi için aşağıdaki nitelikleri taşıyan dost muyum diye kendi kendinize bir sorun. Sizde sorun bakalım cevabınız ne olacak?. Sonunda da dostunuz ile ilgili yaşadığınız bir anıyı benimle paylaşıp, gözlerimi yaşartırsanız sevinirim.
“…Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile seni sevmeli… Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile sana sarılmalı… Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile sana dayanmalı… Dost dediğin; fanatik olmalı; Bütün dünya seni üzdüğünde sana moral vermeli. Güzel haberler aldığında seninle dans etmeli ve ağladığında, seninle ağlamalı… Ama hepsinden daha çok; Dost matematiksel olmalı; sevinci çarpmalı, üzüntüyü bölmeli, geçmişi çıkarmalı, yarını toplamalı. Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı… Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı. İşi bitince seni bir tarafa atmamalı”
Dostluklar göstermelik şekilde bir başlıyor bir bitiyor. Menfaatin olduğu yerde her dostu karşınızda görürsünüz ama menfaat denilen şey bittiği an o dost dediğiniz kişiler bir anda yok olur ve kendinizi çok değişik bir ortamda yalınız hissedersiniz.
