Bazı dramatik olaylar:
2 Ocak 2017: Sakarya’da iki çocuk babası belediye işçisi Cihan O. başına sıktığı silahla canına kıyıyor.
10 Şubat 2017: Kilis’te 16 yaşındaki oto döşemecisi Ali Yıldız, işyerinin tavanına kendini asıyor.
22 Şubat 2017: Soma’da, evli ve üç çocuk babası maden işçisi Kerem Bicici, evinin terasındaki kancaya kendini asıyor.
31 Mayıs 2017: Zonguldak’ta iki çocuk babası maden işçisi Murat Şahin, evin önündeki ağaca kendini asıyor.
20 Temmuz 2017: 30 yaşındaki inşaat işçisi Sezgin Kaya, evin tavanındaki kancaya kendisini asıyor.
7 Ağustos 2017: Dilovası’nda üç çocuk babası 38 yaşındaki işçi Erdal Avat, kendini asarak canına kıyıyor.
30 Eylül 2017: Sakarya’da belediye işçisi Fahri Borak, ormanda kendini ağaca asarak canına kıyıyor.
23 Ekim 2017: Kayseri’de 31 yaşındaki inşaat işçisi O.B. evde kafasına kurşun sıkarak intihar ediyor.
3 Kasım 2017: İstanbul’da paralarını alamayan dört inşaat işçisi, 30 katlı binaya çıkarak intihara kalkışıyor.
16 Kasım 2017: Yüreğir Belediyesi’nde sekiz yıllık taşeron işçisi, iki çocuk babası Serdar Koç, öğle molasında “Eve gidiyorum” diyerek, belediyenin arşiv odasına kendisini kilitleyerek tavana asıyor.
21 Kasım 2017: Antalya’da zabit kâtibi 27 yaşındaki Cevahir Toker, adliye binasının yedinci kat penceresinden atlayarak canına kıyıyor.
22 Kasım 2017: Çemişgezek adliyesinin mübaşiri Süleyman Aydın, arşiv odasındaki kalorifer borusuna kendisini asıyor.
29 Aralık 2017: Murgul’da iki çocuk babası maden işçisi Zekai Arslan, başına dayadığı silahla intihar ediyor.
4 Mart 2018: Nazilli’de üç çocuk babası 43 yaşındaki Doğan Adak kendini asarak intihar ediyor.
6 Mart 2018: İzmit’te 27 yaşındaki belediye işçisi Mevlüt Gümüş, kalbine dayadığı silahla canına kıyıyor.
31 Mart 2018: Akçakoca’da spor salonu inşaatı işçisi Hikmet U. parasını alamayınca çatıya çıkarak canına kıymaya kalkıyor.
11 Nisan 2018: Gebze’de Zemerhan S., fabrikada başına dayadığı tabancayla canına kıyıyor.
8 Mayıs 2018: Bodrum’da 37 yaşındaki inşaat işçisi üç çocuk babası Şerafettin Y., eşinin evi terk ederek babasına gitmesi üzerine, tavandaki kancaya kendisini asarak canına kıyıyor.
4 Haziran 2018: İstanbul’da ayakkabı tamircisi, iki çocuk babası Mevlüt Dağ, kendini doğalgaz borusuna asarak canına kıyıyor.
9 Ağustos 2018: Kayseri’de işçi Oktay K., evin bahçesinde ağaca kendini asarak canına kıyıyor.
18 Haziran 2018: Antalya’da belediye emeklisi Mustafa Ü.. tuvalette kendini asarak canına kıyıyor.
31 Temmuz 2018: Cide’nin belediye işçisi Şaban Bayrakçı, av tüfeğiyle evde kendini vurarak canına kıyıyor.
15 Ekim 2018: Söke’de, işten atıldığı çiftliğe giden Yılmaz C., geceyi orada geçiriyor, sabah av tüfeğiyle canına kıyıyor
24 Ekim 2018: Gebze’de işçi Hakan Genç, evde doğalgaz borusuna kendini asarak canına kıyıyor.
8 Kasım 2018: Belediye temizlik işçisi Murat T., piknik tüpünü açarak intihar ediyor. Cesedi 77 gün sonra evinde bulunuyor.
9 Kasım 2018: Çayırova’da 28 yaşındaki Rıdvan D., görev yaptığı bankanın güvenlik kulübesinde görev tabancasıyla canına kıyıyor.
25 Kasım 2017: Rize Pazar’daki Çay Fabrikasından Çayeli’ne tayin edilen konuşma ve duyma engelli 47 yaşındaki mevsimlik işçi Kemal Demir, babasının mezarı başında canına kıyıyor.
2013’te 15, 2014’te 25, 2015’te 59, 2016’da 90, 2017’de ise en az 89 işçi, sadece işyerinde canına kıymış. İşçi intiharları yıllar içinde artarak devam etmektedir.
Sağlık sektöründe intihar kuyruğu: 2015’te 10 doktor, 71 hemşire, 99 “diğer personel”, 2016’da 11 doktor, 56 hemşire, 62 “diğer personel”, 2017’de üç doktor, 53 hemşire, 66 “diğer personel” canına kıymış. Sadece sağlık sektöründe, sadece son üç yılda 431 kişi canına kıymış.
İşçi intiharları tırmanıyor. Sebebini merak ediyorlar mı, ediyorlarsa ne yapıyorlar, bilen yok. Bu intiharlar araştırılmalı, nedenleri tespit edilmeli ve önlem alınmalıdır.
Basına yansıyanlar bile ürkütücü ve hayra alamet değil.
Sadık KARAKAŞ
