Bugünün küçüğü yarının büyüğü, geleceğimizin teminatı değerli varlıklarımız çocuklarımızdır. Ana kucağı, Aile ocağı ve hayata hazırlayan Eğitim yuvası okullarımız, üzerinde titrediğimiz önemli kurumlardır. Normal yaşamımızın üçte bir burada geçmektedir.
Ailesinin verdiği şefkat, terbiye, okulda verilen eğitimle şekillendirildiğinde özel yaşamı ve ülkesi için çok önem arz etmektedir. Cumhuriyetimiz kuruluşundan buyana örf, adet ve geleneklerimize aykırı olmayan kıyafetlerle öğrencilerimiz eğitim ve öğretimlerin tamamlamışlardır. Önceki yıllarda, ilkokul, ortaokul, lise ve meslek okullarında her okulun kendi kıyafeti vardı. Kimin nerede okuduğu yani kimliği bilinmekte idi. Her öğrenci de seçerek gitmiş olduğu okulun kıyafetiyle sevinç ve gurur duymakta idi.
Lokal olarak yaşanan, her okulda aşırı fahiş kıyafet olursa da garip bakışlar ve uzak duruşlarla yalnızlaştırılırdı. O öğrenci de kendini kontrol ederek normale dönerdi. Okulların kapılarında Sınıf Öğretmenlerinin ya da Müdür Yardımcılarının kılık kıyafet kontrolü ile kuralların uygulanması yapılırdı ve düzenli eğitim vardı. Hatta nöbetçi öğrenciler ve öğretmenler tarafından sinemalar kontrol edilirdi. Maksat öğrencilerin derslerinde başarılı olması ile aile ve ülkesine uygun yetiştirilmesi idi!.
Eski yıllarda ABD’ye özendirme, hatta hayranlık duyma için bol sayıda bastırılan Tommiks, Teksas, Redkit vs. hayali ABD kahramanları ile ilgili kitapçıklar, derslerin aksatılmaması için kontrol altında tutulurdu. Şimdi okullarda çocuklara iyi de olsa, geleceği ile öğüt verilse dahi, çocuk tarafından hatta ailesi tarafından tepki verilmekte, ‘benim çocuğuma karışamazsın’ gibi ilginç karşı koymalarla karşılaşılmaktadır. Hâlbuki aile ocağımız ve okullar, ilim, irfan ve terbiye yuvamızdır.
Aziz dostlar eskiden, bir gencin geçerken erkek öğrenci olduğunu herkes tahmin eder, geçen genç kızımızın da kıyafetinden öğrenci olduğu belli olurdu. Şimdi ise kıyafet serbestîsi ile öğrenciler; kılık kıyafetiyle, çapulcu sokak derebeyi vaziyetine dönüşmüştür. Öğrencinin yanından geçen kişiler “bana sataşacak mı?” diye tereddütle yanından geçer hale gelmiştir. Gömlek dışarıda, kravat varsa göğsün ortasına kadar inmiş, gömleğin üç düğmesi açık, iç çamaşırı gözükmektedir. Kız öğrencilerden etekle gelenler çok kısa ya da dikkat çekici, pantolon giymişse adeta vücuduna yapışmış, gayri ahlaki ve edepsizliği tahrik edici vaziyettedir. İyi niyetle çıkartılmış olsa da ‘Demokratik Hayat’ ve ‘Hürriyet’ ile ilişkilendirilse de aile yapısını bozucu durumdur. Ailelerin sessiz kalması ise oldukça düşündürücüdür.
TV’lerde seyredilen dizilerle adeta destek verilen öğrencilerin, okula gidiş ve dönüş saati ve hal ve hareketleri gerçekten düşündürücü. Atinin geleceği olan genç yavrularımızın hali acı vericidir. Kılık kıyafet yöneticiler için de geçerli olursa, ha sokaktan birisi, ha öğretmen farksız vaziyete dönüşür. Öğretmen ve öğrencilerin toplumumuz için örnek kişiler olduğu bilinci ile geçmişimizi iyi bilelim ve geleceğimizi düşünelim diyerek, hoşça kalın Allah (cc)’a emanet olun ve ay-yıldızlı bayrak asın.
e-mail: nurettincan1453@hotmail.com
