Emel Korkmaz; “Acılar Son Bulsun Ve Evlatlarımız Katledilmesin”
2013 yılında Taksim Gezi Parkı protestolarına destek amacıyla Eskişehir’de katıldığı yürüyüş sırasında darp edilerek henüz 19 yaşındayken hayatını kaybeden Ali İsmail Korkmaz, ölümünün beşinci yıl dönümünde ailesi ve sevenleriyle birlikte mezarı başında anıldı. Ali İsmail Korkmaz’ın düşlerini hayata geçirmek amacıyla kurulan Ali İsmail Korkmaz Vakfı (ALİKEV) tarafından düzenlenen Ali İsmail Korkmaz Anma Gecesi, 10 Temmuz 2018 Salı günü Hatay’da gerçekleşti. Saat 18.00’da Ekinci Mezarlığı’ndaki kabir ziyaretinin ardından, saat 20.00’da Sümerler Amfi Tiyatro’da düzenlenen olan anma gecesinde Moğollar, ALİKEV Müzik Topluluğu ile Ozbi ve Gülce Duru sahne aldı.
Gezi eylemlerinde hayatını kaybeden Ali İsmail mezarı başında anıldı. Mezarı başındaki anmaya Ali İsmail’in annesi Emel Korkmaz, babası Şahap Korkmaz, abisi Gürkan Korkmaz’ın yanı sıra yine gezi direnişinde hayatını kaybeden Ahmet Atakan’ın annesi Emsal Atakan ve babası Ali Atakan, Ali İsmail’in mezarı başındaki anmaya katılarak, Korkmaz ailesine destek verdiler.
Ali İsmail’in anma toplantısına Hatay BARO başkanı Ekrem Dönmez, Defne belediye başkanı İbrahim Güzel katıldılar. Ali İsmail vakfı ile dayanışma içinde olan insanlarda mezarı başındaki anmada hazır bulundular.
Mezarı başında hüzün hakimdi. Ali İsmail’in annesi Emel Korkmaz “düşmana inat ağlamayacağım” demesine rağmen gözyaşlarına hakim olamadı ve mezar taşına sarılarak göz yaşları döktü. Anmaya katılan arkadaşlarda annenin hüzünlerine ortak oldular. Emel Korkmaz mezarı başındaki konuşmasında; “Bir Çarşamba sabahı aramızdan ayrıldı. Tam altı yıl oldu. Ali İsmail gitti ama binlerce Ali İsmail oldu. Ali İsmail’in çok annesi, çok babası ve çok kardeşi oldu, iyi ki varsınız, iyi ki yanımızdasınız. Hepinize teşekkür ediyorum, yoksa bu acı katlanılacak acı değildir” dedi.
Ali İsmail’in ölümünden bu yana dokunulmayan odasında da açıklamalarda bulunan Anne Emel Korkmaz; “Ali İsmail’i altı yıl önce bir Çarşamba sabahı kaybettik. İnanın canım bu gün bir kere daha yandı. Ali İsmail’in acısı hiç gitmedi. Gördüğünüz gibi Ali İsmail’in odası altı yıldır değişmedi ve bıraktığı şekilde durmaktadır. Ben altı yıldır her gün Alişimle konuşuyorum. Ali’nin bedeni yok ama ruhu buradadır. Altı yıldır katillerin adilce yargılanması için mücadele ediyoruz. Başka anneler ağlamasın diye mücadelemizi sürdürüyoruz.
Ben biliyorum, ne yapsam da evladım geri gelmeyecektir! Ne var ki ülkemizde adalet yoktur, bizim çocuklarımızdan sonra da çocuklarımız öldü. Küçücük çocuklarımıza, tecavüz edildi, kadınlarımız öldürüldü ama hiçbiri cezalandırılmadı. Bizim çocuklarımız doğal yollardan ölmedi, canice katledildi. Mahkeme başladığında bir umudum vardı, katillere ceza verilir diye düşündük ama son iki duruşmada, sanıyoruz, yukarıdan emir geldi, onlara ödül niteliğinde bir ceza verilmiştir. En çok canımız buna yanıyor, evlatlarımız gitti ama katilleri bir türlü cezalandırılmadı.
Şu an davamız Anayasa Mahkemesinde, iki kez Yargıtay’a gitti. Buradan bir şey çıkmaz ise AHİM’e gideceğiz ve biz bu davanın peşini bırakmayacağız. Bu uğurda ölen çocuklarının mücadelesinden vazgeçmesinler. Katiller en azından caydırıcı bir ceza alsın ki, başka canlarımız yitirilmesin.
Gezi eylemlerindeki yitirdiğimiz çocukların anne ve babaları ile birer aile olduk. Biz şunu istiyoruz: Acılar son bulsun ve evlatlarımız katledilmesin. Analar ağlamasın, bu ülkeye bir an önce adaletin gelmesini istiyoruz” şeklinde duygu ve düşüncelerini dile getirdi. (Haber: İlyas Edip TERBİYELİ)
