Günaydın sevgili okuyucularım nasılsınız bu sabah? Siyasiler sinirlerimizi hoplatmak için ellerinden geleni yapıyorlar yani. Hadi oruç kafalarına vurdu diyeceğim de diyemiyorum, oruçsuzken de gördük… CHP Allah için bir tek seçimde sinirlerimizi laçka etmeden bir liste çıkar kardeşim ya, öyle her saniye toto oynar gibi adayların yerini değiştire-değiştire olmuyor yani. Dün kıyamet vardı mahallede, herkes ateş püskürüyordu püskürmeyen de içinden söyleniyordu. Yani en son Cumhurbaşkanlığına Sayın Ekmeleddin beyi aday yaptıktan sonra zaten CHP yönetimine ayar olan seçmen ki -kendimizi resmen salak hissederek kullanmıştık oyumuzu- Birde dünkü liste çıkınca ortaya çıldırdı yani haklı olarak… Düşünüyorum da neden bir türlü bu işi doğru düzgün yapamıyor bu adamlar? Parayı veren düdüğü çalar diyor herkes buna inanmak istemiyorum… Ama zaten demokrasi yarım zaten insan hakları laçka nasıl doğru düzgün olsun ki her şey?
Neyse artık liste son hali ile teslim edildi. Nermin hanımın yerine Suzan hanım geldi. İkinci sırada bir kadın olması bakımından iyi bir seçim… Ama Nermin Hanım’ın yerinin değiştirilmesi de hoş olmadı yani önceden belirlenmiş olsa kimsenin kalbi kırılmazdı. Ve Riyat Kırmızıoğlu, belki eşiyle birlikte CHP için en çok çalışan adaylardan biri, yakından takip ediyorum. Eğer CHP Hatay’ dan dört milletvekili çıkarıyorsa bu gerçekten sayın Rıyat bey ve eşinin özverili, maddi, manevi çalışması sayesinde oluyor. Oy potansiyeli çok olan, sevilen, sayılan bir şahsiyet çünkü. Bunun yalnız bendeniz söylemiyorum, herkes bu konuda hem fikir. Ve nedense bu değerli insan 2’den vazgeçtik 3.sırayı bir türlü göremiyor. Kendisi centilmen ve saygılı bir insan, kişisel hırsları yok ancak bununda bir karşılığı olmalı değil mi?
Ve ne yazık ki üzülerek söylüyorum CHP’yi aslında protesto etmek geliyor içimizden ama bu lüksümüz yok. Ve bu bizi bir kat daha hırçınlaştırıyor. Ve yine de kol kırılır yen içinde demek zorunda kalıyoruz. Buna rağmen söylemden geçemiyorum. İskenderun teşkilatı kayırmacı, bencil ve halka açık değil. Bunu bendeniz söylüyorum, politika yapma isteğinizi boğuyorlar. Valla birkaç kez toplantılarına gittim ama her defasında yarısında çıktım…
Ve kulağıma çalınan bazı söylentiler var belediye başkanı adaylığı için şimdi dillendirmeyeceğim ama hoşuma gitmedi ve dilerim yine zorla oy vermek zorunda kalmayız. Yoksa demokrasi neredesin diye çıkıp bağıracağım valla avaz avaz…
CHP teşkilatı her seçileni seviyoruz, onaylıyoruz sanmasın. Biz kişiye oy vermiyoruz partiye veriyoruz ve ilave edeyim onu da canı yürekten yapmıyoruz son günlerde. Ama belediye başkanı seçimlerinde kişiye oy vereceğiz ve o kişiyi gerçekten onaylamamız gerekiyor, ona göre aday seçimini yapsınlar ya da önceden oylansın.
Ve şimdi bu seçimden hayırlısı ile bir çıkalım önümüzü bir görelim sonra yine döneriz bu konuya. Yeni liste çokta mutlu etmediyse de bizi yine de ilkinden iyiydi. Bütün adaylara başarılar diliyorum.
Ve tabi bizde çalışacağız en azından karasızları, isyankarları, yani bendeniz gibi olanları oy kullanmak için ikna etmek için uğraşacağız, oy kullanmama gibi bir lüksümüz yok unutmayalım.
Ve sevgili okuyucularım sağlıkla sevgiyle kalalım, ayrımsız gayrımsız önyargısız, aklıselim, sabır’ı cemil. Yase
Ey Özgürlük
Okulda defterime, sırama ağaçlara, yazarım adını
Okunmuş yapraklara, bembeyaz sayfalara yazarım adını
Yaldızlı imgelere, toplara tüfeklere, kralların tacına
En güzel gecelere, günün ak ekmegine, yazarım adını
Tarlalara ve ufka, kuşların kanadına,
Gölgede değirmene yazarım.
Uyanmış patikaya, serilip giden yola,
Hinca hinç meydanlara adını ey özgürlük.
Kapımın eşiğine, kabıma kacağıma, içindeki aleve,
Canların oyununa, uyanık dudaklara yazarım adını.
Yıkılmış evlerime, sönmüş fenerlerime, derdimin duvarına,
Arzu duymaz yokluğa, çırçıplak yalnızlığa, yazarım adını.
Geri gelen sağlıga, geçen her tehlikeye,
Yazarım ben adını, yazarım.
Bir sözün coşkusuyla, dönüyorum hayata,
Senin için doğmuşum, haykırmaya.
Ey özgürlük”
Zülfü LİVANELİ
Benim Adım Dertli Dolap İlahi Sözleri
Benim adım dertli dolap,
Suyum akar yalap yalap,
Böyle emreylemiş çalap,
Derdim vardır inilerim.
Günün Şiiri
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler…
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.
Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler.
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..
Necip Fazıl KISAKÜREK
Yurdum Benim Şahdamarım
Engereğin dişlerine işledim,
Ağu dişlerine
Oluklu, çentik…
Ve vurgun,
Gözleri bir çift cehennem
Burnuna kan tütmüş
Pars bıyığına…
Dağın pulat yüreğine işledim,
Şimşeğin masmavi usturasına
Sevdanı usul-usul
Sevdanı mısra-mısra
Lo ben seni hapislerde sevmişim,
Ben seni sürgünlerde.
Yurdum benim şahdamarım…
Yücende buzul
Ve kar,
Maviş dağ tavşanları
Gün vuranda alaran
Zemheri yılanları
Ve yakut bir hışımla
Öyle çakılan
Sonsuzluğun yakışığı kartallar.
Başım gözüm üstünesin
Suskum, avazım üstüne…
Adından başka silah
Yazgından başka günah
Daha yazmamış
Hiçbir gizli dosyada
Hiçbir açık kitapta.
Peşinde azgınları
Kanlı paranın
Yani Doların itleri,
Altın, Sterlin kurtları
Ve petrol Nemrutları
Ve kurşun Yezitleri…
Kaçgunda, kaçakta
Can havlindesin…
Ve çocuk ölüleri
Parçalanmışlar
Daha süt kokuyorlar
Ve anne ölüleri
İncecikten, gencecikten
Açık hepsinin gözleri.
Halkım benim
Askıda çığ…
Ahmed ARİF
Günün Fıkrası
Kayserili
Oğlu Kayseriliden para istiyor: “Baba 500 bin lira verir misin?”
Kayserili: “400 bin mi dedin? Naapçan lan 300 bini 200 bin neyine yetmiyor al sana 100 bin yeter…”
Kayserili çıkartıp 50 bin lira verir…
Oğlu: “Eheh.. Baba bana zaten 50 bin lazımdı…”
“Bak sen kerataya… Demek sahte para vermesem kazıklayacaktın beni…”
Kanca
Bir liman barında bir denizci ve bir korsan sohbet etmekte ve karşılıklı maceralarını anlatmaktadırlar. Korsanın tahta bacağını, elindeki kancayı ve bir gözünü kapatan bandı fark eden denizci sorar: “Eee, bacağını nasıl kaybettin?”
Korsan anlatır: “Denizin ortasında fırtınaya yakalanmıştık. Dev bir dalga beni güverteden aldı götürdü. Adamlarım beni gemiye çekerken bir grup köpek balığı ortaya çıktı ve aralarından biri bacağımı koparıverdi…”
“Korkunç…” diye sızlandı denizci.
“Peki o kanca nedir?”
“Aaa…” diye devam etti korsan, “Bir ticaret gemisine borda etmiştik, tabancalar patlıyordu, kılıçlar şakırdıyordu. O kargaşada elim koptu gitti… Kimin yaptığını göremedim bile..”
“Aman Tanrım.. Dehşet verici bir şey bu…. Peki gözünün üstündeki bant nedir?”
“Bir martı geldi ve gözümün üstüne pisledi…” diye cevap verir korsan.
“Yani gözünü bir kuş pisliği mi kör etti?” diye merakla sorar denizci.. “Ama nasıl olur?”
Korsan gayet sakin anlatır: “Kancayı taktıkları ilk gündü, tamam mı?”
Günün Sözü
Çevrelerine uymak için kendilerini yontanlar, tükenip giderler.
R.HUUL
Hiçbir arkadaş arkadaşlığını ispat edene kadar gerçek arkadaş değildir.
Baumont Fletcher
