Değerli okurlarım, sporun tüm branşlarında olduğu gibi futbolun da önemli yanlarına parmak basıyoruz, dilimiz döndüğünce… Bütün bunları gündemimize getirirken, herhangi bir beklentimiz yok. Sadece görevimizi yapıyoruz ancak şehrimizdeki engelli kardeşlerimiz ağız birliği etmişçesine karşılaştığımız yerlerde Selam’dan hemen sonra “sitem” etmeye başlıyorlar, hatta damardan girmeyi de ihmal etmiyorlar. “Öcal Hocam, bizi unuttun!”
Bir yıl içinde en azından üç kez onlarla ilgili yazıyorum. Dertlerini ve de sorunlarını gündeme getiriyorum. Nedenli faydalıyım ondan da emin değilim. Elimizden bu geliyor, bunu da esirgemiyorum. Kendileri de bunu çok iyi biliyorlar.
Engelli olmak ve özellikle de ülkemizde engelli olmak “Cehennem azabından” farksızdır. Cehennem azabını görmüş değilim ama insanların orada iltifatlara mazhar olacağını sanmıyorum. Evet, engelli olmak anadan doğma da olur, sonra da olabilir. Hangi koşulda olursa olsun bir şansızlık olmuştur. Bazı rahatsızlıkların tedavisi olabiliyor ama genel olarak mezara kadar yoldaşın!
Bunun yanı sıra gördükleri şiddetten dolayı da bazı uzuvları zafiyet gösterenler de aramızda bulunmaktadır. Bu şiddete maruz kalanlardan birisi de benim. Azıcık işitme kaybı yaşıyorum. Gerçekten de, İnsan birazcık düşünecek olursa tek parça yaşadığı günlere, zayiatsız geçen yıllarına şükrediyor.
Engelli olmak suç değildir. Engelli kardeşlerim hakkında bir şeyler yazarken, nedense hep engelli sporcular aklıma geliyor. Aklımdan çıkmıyorlar ama yinede spor yaparken soyunma odalarına giderken bir tuhaflık hissediyorum onlarda! Buna kompleks denilse bile ben onların üstüne kondurmuyorum. Unutmasınlar ki onlar kafadan engelli olan yukarılardaki hırsızlardan çok daha kaliteli ve de vatansever insanlardır. Ne yapalım, Kader utansın!
Bireysel sporlarda, atletizm, yüzme vesaire sporlarda yenilgiyi katiyen kabullenmiyor ve hazmetmiyorlar. “Hayattaysak başaracağız!” diyorlar. Sözlerindeki doğruluk sel gibi akıyor, zaten yaptıkları spor’daki başarıları herkesin malumu! Yüce yaradan, engelli olanların sporcusunu da, olmayanını da azimli, iman dopingi yüksek yaratılmış. Zaten ve umutla olmaları en belirgin özellikleri!
Herkesin sevgilisi olan futbolda öyle paralar dönüyor ki insanın dudağı uçuklar. Dev bir ülkeyiz ama güven verici bir milli takımımız var mı? Başarılı olsunlar diye onları engelli mi yapmalıyız?
Engelli kardeşlerim hiç merak etmeyin gazetemizin 100’cü yılına kadar bu sütunlarda yazmayı düşünüyorum. Sizler için de yılda 3-4 kez kalemim tükeninceye dek yazacağım. Şimdiden hakkım sizlere helal olsun.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
