Değerli okurlarım, bir sanatkâr, aynı zamanda sanatını seviyor ve yaptığı işe de özen gösteriyorsa, yaptığı işi öncelikle kendisi beğenecektir ve de bilindiği gibi, kendisi beğendikten sonrada herkes mutlaka beğenecektir. Tecrübeler sabittir, kesindir. Çünkü o uğraşta estetik vardır, güzellik ve alabildiğine bir emeğin ürünüdür.
Şimdilerde yapılan ve yapılmakta olan binalar, gökdelenler ya da görkemli villalar sizi yanıltmasın. Onlarda da estetik ve güzellik bulunmakta, hem de fazlasıyla. Ondaki estetik, güzellik kalıcı, devamlılık arz ediyor.
Küçük bir sarsıntıyla yerle bir olan, can mal kaybına neden olan bu olayda suçlu; ne mimardır, ne ustalardır. Tek Suçlu Müteahhittir!!? Malzemeyi verirken, ustalara ısrarla “bunları kullanacaksınız” diyor. Kimler ilgilenmiyorsa, görevlerini kötüye kullanırsa, zaten fay hattı üzerine bulunan ülkemizde gözyaşı eksik olmaz.
Haksız kazanç uğruna, estetik ve güzellikler yarattıklarını sananlar ve zaman-zaman facialara neden olanlar, bunu ceremesini bir türlü ödemiyorlar. Sanırım sırtlarını sağlam bir yere dayamışlardır. Bana öyle geliyor.
Estetik, zarafet, güzellik diyoruz ya, bir zamanlar kadın berberleriyle alay ederlerdi. Şimdi her köşe başında kadın berberi var ve hepside dört köşe. Dünyanın işine bakın!
Peki, futbolda zarafet estetik ve güzellik var mıdır? Varsa bu olgu nasıl anlaşılır? Kolektif sporlar içinde şüphesiz en sert olanı futboldur. En acımasız olduğu, şanın, şöhretin ve de paranın savrulduğu, yeşil zeminin kahramanları ya da gladyatörleri.
Oyun içinde sadece elinizle dokunamazsınız meşin yuvarlağa. Onun dışında poponuzla bile müdahale etseniz sorun yok. Tekmelerin havada uçtuğu, bireysel çarpışmaların kol gezdiği, deparların, düşüp kalkmaların sıradan işler sayıldığı futbol…
Estetik, güzellik, temaşa, futbolun vazgeçilmezidir, gerçeğidir. Sık-sık söylediğim gibi, sadece topu tekmelemek futbol oynamak değildir. Bu sporu bizlere miras olarak bırakanlar, tüm güzellikleri bu sporun bir yerlerine sıkıştırmışlardır. İyi ki de öyle yapmışlar.
Futbolun yapısıyla, yüksek temaşa zevkiyle bir sanat dalı oluşuyla kendini ortaya koymuştur. İnsanlardan sadece kendisine saygılı olmalarını istemiştir. Bizler de ona gereken saygıyı, şike, doping ve de tribün olaylarıyla gösteriyoruz çok şükür.
Futbolu, futbolcuyum diyenler icra eder, sporseverler de bu ayak oyununun daha da güzel olmasını, saygı ve centilmenlik mefhumunun unutulmamasını, maç sonunda tüm oyuncuların birbirlerini kutlamalarını istiyorlar ve bekliyorlar.
Yöneticileri söylemeye gerek var mı bilmiyorum. Onlar başlı başına âlem! Maçı alalım da, nasıl alırsak alalım! Bu zihniyet futbola hâkim olduğu sürece olumlu tek adım atılamaz. Bu makaleye başladığımda Milli takımımız Macarlarla oynuyordu. Bildiğiniz gibi, rakibimizle 1-1 berabere kalarak büyük başarı (!) kazanmıştık.
Milli takımımız neden başarılı olamıyor? Bunu hiç düşündünüz mü?
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
